vígja

Hello, you have come here looking for the meaning of the word vígja. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word vígja, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say vígja in singular and plural. Everything you need to know about the word vígja you have here. The definition of the word vígja will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofvígja, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: vigja

Icelandic

Etymology

From Old Norse vígja and from Proto-Germanic *wīhijaną.

Pronunciation

Verb

vígja (weak verb, third-person singular past indicative vígði, supine vígt)

  1. to consecrate, to set apart for a holy use; to dedicate to God
  2. to inaugurate
  3. to ordain, to make someone a priest, minister

Conjugation

vígja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að vígja
supine
(sagnbót) 		vígt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		vígjandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég vígi við vígjum present
(nútíð) 		ég vígi við vígjum
þú vígir þið vígið þú vígir þið vígið
hann, hún, það vígir þeir, þær, þau vígja hann, hún, það vígi þeir, þær, þau vígi
past
(þátíð) 		ég vígði við vígðum past
(þátíð) 		ég vígði við vígðum
þú vígðir þið vígðuð þú vígðir þið vígðuð
hann, hún, það vígði þeir, þær, þau vígðu hann, hún, það vígði þeir, þær, þau vígðu
imperative
(boðháttur) 		víg (þú) vígið (þið)
Forms with appended personal pronoun
vígðu vígiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
vígjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að vígjast
supine
(sagnbót) 		vígst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		vígjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég vígist við vígjumst present
(nútíð) 		ég vígist við vígjumst
þú vígist þið vígist þú vígist þið vígist
hann, hún, það vígist þeir, þær, þau vígjast hann, hún, það vígist þeir, þær, þau vígist
past
(þátíð) 		ég vígðist við vígðumst past
(þátíð) 		ég vígðist við vígðumst
þú vígðist þið vígðust þú vígðist þið vígðust
hann, hún, það vígðist þeir, þær, þau vígðust hann, hún, það vígðist þeir, þær, þau vígðust
imperative
(boðháttur) 		vígst (þú) vígist (þið)
Forms with appended personal pronoun
vígstu vígisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
vígður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		vígður vígð vígt vígðir vígðar vígð
accusative
(þolfall) 		vígðan vígða vígt vígða vígðar vígð
dative
(þágufall) 		vígðum vígðri vígðu vígðum vígðum vígðum
genitive
(eignarfall) 		vígðs vígðrar vígðs vígðra vígðra vígðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		vígði vígða vígða vígðu vígðu vígðu
accusative
(þolfall) 		vígða vígðu vígða vígðu vígðu vígðu
dative
(þágufall) 		vígða vígðu vígða vígðu vígðu vígðu
genitive
(eignarfall) 		vígða vígðu vígða vígðu vígðu vígðu

Synonyms

Derived terms

Wikious
Boobota
Sagapedia