vísa (third person singular past indicative vísti, third person plural past indicative víst, supine víst)
Conjugation of vísa (group v-2) | ||
---|---|---|
infinitive | vísa | |
supine | víst | |
participle (a39)1 | vísandi | vístur |
present | past | |
first singular | vísi | vísti |
second singular | vísir | vísti |
third singular | vísir | vísti |
plural | vísa | vístu |
imperative | ||
singular | vís! | |
plural | vísið! | |
1Only the past participle being declined. |
From Old Norse vísa, cognate with Swedish visa.
vísa f (genitive singular vísu, nominative plural vísur)
Declension of vísa | ||||
---|---|---|---|---|
f-w1 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | vísa | vísan | vísur | vísurnar |
accusative | vísu | vísuna | vísur | vísurnar |
dative | vísu | vísunni | vísum | vísunum |
genitive | vísu | vísunnar | vísna | vísnanna |
vísa (weak verb, third-person singular past indicative vísaði, supine vísað)
infinitive (nafnháttur) |
að vísa | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
vísað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
vísandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég vísa | við vísum | present (nútíð) |
ég vísi | við vísum |
þú vísar | þið vísið | þú vísir | þið vísið | ||
hann, hún, það vísar | þeir, þær, þau vísa | hann, hún, það vísi | þeir, þær, þau vísi | ||
past (þátíð) |
ég vísaði | við vísuðum | past (þátíð) |
ég vísaði | við vísuðum |
þú vísaðir | þið vísuðuð | þú vísaðir | þið vísuðuð | ||
hann, hún, það vísaði | þeir, þær, þau vísuðu | hann, hún, það vísaði | þeir, þær, þau vísuðu | ||
imperative (boðháttur) |
vísa (þú) | vísið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
vísaðu | vísiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að vísast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
vísast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
vísandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég vísast | við vísumst | present (nútíð) |
ég vísist | við vísumst |
þú vísast | þið vísist | þú vísist | þið vísist | ||
hann, hún, það vísast | þeir, þær, þau vísast | hann, hún, það vísist | þeir, þær, þau vísist | ||
past (þátíð) |
ég vísaðist | við vísuðumst | past (þátíð) |
ég vísaðist | við vísuðumst |
þú vísaðist | þið vísuðust | þú vísaðist | þið vísuðust | ||
hann, hún, það vísaðist | þeir, þær, þau vísuðust | hann, hún, það vísaðist | þeir, þær, þau vísuðust | ||
imperative (boðháttur) |
vísast (þú) | vísist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
vísastu | vísisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
vísaður | vísuð | vísað | vísaðir | vísaðar | vísuð | |
accusative (þolfall) |
vísaðan | vísaða | vísað | vísaða | vísaðar | vísuð | |
dative (þágufall) |
vísuðum | vísaðri | vísuðu | vísuðum | vísuðum | vísuðum | |
genitive (eignarfall) |
vísaðs | vísaðrar | vísaðs | vísaðra | vísaðra | vísaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
vísaði | vísaða | vísaða | vísuðu | vísuðu | vísuðu | |
accusative (þolfall) |
vísaða | vísuðu | vísaða | vísuðu | vísuðu | vísuðu | |
dative (þágufall) |
vísaða | vísuðu | vísaða | vísuðu | vísuðu | vísuðu | |
genitive (eignarfall) |
vísaða | vísuðu | vísaða | vísuðu | vísuðu | vísuðu |
vísa f
From Proto-Germanic *wīsōną.
vísa
infinitive | vísa | |
---|---|---|
present participle | vísandi | |
past participle | vísaðr | |
indicative | present | past |
1st-person singular | vísa | vísaða |
2nd-person singular | vísar | vísaðir |
3rd-person singular | vísar | vísaði |
1st-person plural | vísum | vísuðum |
2nd-person plural | vísið | vísuðuð |
3rd-person plural | vísa | vísuðu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | vísa | vísaða |
2nd-person singular | vísir | vísaðir |
3rd-person singular | vísi | vísaði |
1st-person plural | vísim | vísaðim |
2nd-person plural | vísið | vísaðið |
3rd-person plural | vísi | vísaði |
imperative | present | |
2nd-person singular | vísa | |
1st-person plural | vísum | |
2nd-person plural | vísið |
infinitive | vísask | |
---|---|---|
present participle | vísandisk | |
past participle | vísazk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | vísumk | vísuðumk |
2nd-person singular | vísask | vísaðisk |
3rd-person singular | vísask | vísaðisk |
1st-person plural | vísumsk | vísuðumsk |
2nd-person plural | vísizk | vísuðuzk |
3rd-person plural | vísask | vísuðusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | vísumk | vísuðumk |
2nd-person singular | vísisk | vísaðisk |
3rd-person singular | vísisk | vísaðisk |
1st-person plural | vísimsk | vísaðimsk |
2nd-person plural | vísizk | vísaðizk |
3rd-person plural | vísisk | vísaðisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | vísask | |
1st-person plural | vísumsk | |
2nd-person plural | vísizk |
From Proto-Germanic *wīsǭ.
vísa f (genitive vísu)
See the etymology of the corresponding lemma form.
vísa
vísa