wylizać

From wy- +‎ lizać. First attested in c. 1470.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɨlʲizat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɨlʲizat͡ɕ/

wylizać pf

1. (attested in Greater Poland) to lick out of (to remove something by licking)
   • 1977-1980 [c. 1470], urowska-Górowska Wanda, Kyas Vladimir, editors, Mamotrekty staropolskie‎^{, ,} , Lubin, page 221:

     Wylisacz elingere (corda vero eorum, sc. deorum, dicunt elingere serpentes Bar 6, 19)

     [Wylizać elingere (corda vero eorum, sc. deorum, dicunt elingere serpentes Bar 6, 19)]

• Polish: wylizać
• Silesian: wylizać

• Boryś, Wiesław (2005) “lizać”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wylizać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish wylizać. By surface analysis, wy- +‎ lizać. Compare Kashubian wëlizac.

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -izat͡ɕ
• Syllabification: wy‧li‧zać

wylizać pf (imperfective wylizywać)

1. (transitive) to lick out of (to remove something by licking)
2. (transitive) to lick clean (to remove of everything by licking)
3. (reflexive with się, colloquial) to get better (to become healthy)

   Synonym: wyzdrowieć

4. (reflexive with się, of an animal) to lick oneself clean (to clean one's fur by licking)
5. (reflexive with się, of many animals) to lick each other clean

• wylizać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wylizać się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wylizać in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wylizać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wylizać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wylizać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wylizać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wylizać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 917

Inherited from Old Polish wylizać. By surface analysis, wy- +‎ lizać.

• IPA^(key): /vɪˈli.zat͡ɕ/
• Rhymes: -izat͡ɕ
• Syllabification: wy‧li‧zać

wylizać pf (imperfective wylizować)

1. (transitive) to lick out of (to remove something by licking)

• wylizać in silling.org