zabrnąć

Polish

From za- +‎ brnąć.

zabrnąć pf

(intransitive) to wade into (to get somewhere by wading)
(intransitive) to get into (to become involved in a difficult situation, often without thinking about it carefully)
zabrnąć w długi ― to get into debt

Conjugation of zabrnąć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zabrnąć
future tense	1^st	zabrnę			zabrniemy
	2^nd	zabrniesz			zabrniecie
	3^rd	zabrnie			zabrną
	impersonal	zabrnie się
past tense	1^st	zabrnąłem, -(e)m zabrnął	zabrnęłam, -(e)m zabrnęła	zabrnęłom, -(e)m zabrnęło	zabrnęliśmy, -(e)śmy zabrnęli	zabrnęłyśmy, -(e)śmy zabrnęły
	2^nd	zabrnąłeś, -(e)ś zabrnął	zabrnęłaś, -(e)ś zabrnęła	zabrnęłoś, -(e)ś zabrnęło	zabrnęliście, -(e)ście zabrnęli	zabrnęłyście, -(e)ście zabrnęły
	3^rd	zabrnął	zabrnęła	zabrnęło	zabrnęli	zabrnęły
	impersonal	zabrnięto
conditional	1^st	zabrnąłbym, bym zabrnął	zabrnęłabym, bym zabrnęła	zabrnęłobym, bym zabrnęło	zabrnęlibyśmy, byśmy zabrnęli	zabrnęłybyśmy, byśmy zabrnęły
	2^nd	zabrnąłbyś, byś zabrnął	zabrnęłabyś, byś zabrnęła	zabrnęłobyś, byś zabrnęło	zabrnęlibyście, byście zabrnęli	zabrnęłybyście, byście zabrnęły
	3^rd	zabrnąłby, by zabrnął	zabrnęłaby, by zabrnęła	zabrnęłoby, by zabrnęło	zabrnęliby, by zabrnęli	zabrnęłyby, by zabrnęły
	impersonal	zabrnięto by
imperative	1^st	niech zabrnę			zabrnijmy
	2^nd	zabrnij			zabrnijcie
	3^rd	niech zabrnie			niech zabrną
anterior adverbial participle		zabrnąwszy
verbal noun		zabrnięcie