zbieg

Deverbal from zbiegać.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /zbjɛk/
• IPA^(key): (15^th CE) /zbjɛk/

zbieg m animacy unattested

1. (attested in Greater Poland, Masovia) fugitive

   Synonyms: wygnaniec, zbieglca, zbieglec

   • 1974 [1425], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kaliskie‎, volume IV, number 919, Kalisz:

     Yakom ne chowal szbegow Lagnowa a Komarka any gynych szbegow, any sz ma volą... Mycolaya poszgly

     [Jakom nie chowal zbiegow Łęgnowa a Komarka ani jinych zbiegow, ani z mą wolą... Mikołaja pożgli]

   • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 81:

     O nyewolnych sbyegoch. W prawye czesarskem stogy, aby szludzy nyevolny... nye mogly bycz sz rąkv panow szwych wywoleny... Ale ysze cząsthokrocz thaczy nyevolny rąkv panow szwogych vczyekayącz... v obczych zemyan... noczowani bywayą

     [O niewolnych zbiegoch. W prawie cesarskiem stoji, aby słudzy niewolni... nie mogli być z ręku panow swych wywoleni... Ale iże częstokroć tacy niewolni ręku panow swojich uciekając... u obcych ziemian... nocowani bywają]

2. (attested in Masovia, Greater Poland) exile (someone banished from their home or country)

   Synonym: wygnaniec

   • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 61:

     Kmyecz nocznego czasv sbyegem gdi othydze (quod.. cmetho noctis tempore recesserit fugitive), thedy rzeczy, ktorekole w domv ostawy wczyekayącz, pan wszy sobye myey mocz odzirzecz

     [Kmieć nocnego czasu zbiegiem gdy otydzie (czy otidzie, odidzie, quod.. cmetho noctis tempore recesserit fugitive), tedy rzeczy, ktorekole w domu ostawi uciekając, pan wsi sobie miej moc odzirżeć]

   • 1959 [1391], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 281, Poznań:

     Iako Zagarza zemskego sbega ne choual

     [Jako Zagarza ziemskiego zbiega nie chował]

3. (attested in Masovia) serf who deserted from their feudal lord's farm
   • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 4:

     Slosthnyk then ma bycz sbyegem (malefactor sit proscriptus)... a klanth ma bicz rozvmyen

     [Złostnik ten ma być zbiegiem (malefactor sit proscriptus)... a kląt ma być rozumien]

• Polish: zbieg

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “zbieg”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish zbieg. By surface analysis, deverbal from zbiegać.

• IPA^(key): /ˈzbjɛk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛk
• Syllabification: zbieg
• Homophone: Zbieg

zbieg m pers

1. (law enforcement) fugitive (person who flees or escapes and travels secretly from place to place, and sometimes uses disguises and aliases to conceal their identity, as to avoid law authorities and an arrest or prosecution, or to avoid some other unwanted situation)

zbieg m inan

1. junction (place where two or more things meet, e.g. streets or rivers)

   zbieg ulic ― road junction

• zbieg in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zbieg in Polish dictionaries at PWN