ακονίζω • (akonízo) (past ακόνισα, passive ακονίζομαι)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | ακονίζω | ακονίσω | ακονίζομαι | ακονιστώ |
| 2 sg | ακονίζεις | ακονίσεις | ακονίζεσαι | ακονιστείς |
| 3 sg | ακονίζει | ακονίσει | ακονίζεται | ακονιστεί |
| 1 pl | ακονίζουμε, [‑ομε] | ακονίσουμε, [‑ομε] | ακονιζόμαστε | ακονιστούμε |
| 2 pl | ακονίζετε | ακονίσετε | ακονίζεστε, ακονιζόσαστε | ακονιστείτε |
| 3 pl | ακονίζουν(ε) | ακονίσουν(ε) | ακονίζονται | ακονιστούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | ακόνιζα | ακόνισα | ακονιζόμουν(α) | ακονίστηκα |
| 2 sg | ακόνιζες | ακόνισες | ακονιζόσουν(α) | ακονίστηκες |
| 3 sg | ακόνιζε | ακόνισε | ακονιζόταν(ε) | ακονίστηκε |
| 1 pl | ακονίζαμε | ακονίσαμε | ακονιζόμασταν, (‑όμαστε) | ακονιστήκαμε |
| 2 pl | ακονίζατε | ακονίσατε | ακονιζόσασταν, (‑όσαστε) | ακονιστήκατε |
| 3 pl | ακόνιζαν, ακονίζαν(ε) | ακόνισαν, ακονίσαν(ε) | ακονίζονταν, (ακονιζόντουσαν) | ακονίστηκαν, ακονιστήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ακονίζω ➤ | θα ακονίσω ➤ | θα ακονίζομαι ➤ | θα ακονιστώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ακονίζεις, … | θα ακονίσεις, … | θα ακονίζεσαι, … | θα ακονιστείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ακονίσει έχω, έχεις, … ακονισμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … ακονιστεί είμαι, είσαι, … ακονισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ακονίσει είχα, είχες, … ακονισμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … ακονιστεί ήμουν, ήσουν, … ακονισμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ακονίσει θα έχω, θα έχεις, … ακονισμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … ακονιστεί θα είμαι, θα είσαι, … ακονισμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | ακόνιζε | ακόνισε | — | ακονίσου |
| 2 pl | ακονίζετε | ακονίστε | ακονίζεστε | ακονιστείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | ακονίζοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας ακονίσει ➤ | ακονισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | ακονίσει | ακονιστεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||