Perfect participle of απασχολούμαι (apascholoúmai), passive voice of απασχολώ (apascholó, “to preoccupy, employ”). See the ancient verb ἀπασχολέω (apaskholéō).
απασχολημένος • (apascholiménos) m (feminine απασχολημένη, neuter απασχολημένο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | απασχολημένος (apascholiménos) | απασχολημένη (apascholiméni) | απασχολημένο (apascholiméno) | απασχολημένοι (apascholiménoi) | απασχολημένες (apascholiménes) | απασχολημένα (apascholiména) | |
genitive | απασχολημένου (apascholiménou) | απασχολημένης (apascholiménis) | απασχολημένου (apascholiménou) | απασχολημένων (apascholiménon) | απασχολημένων (apascholiménon) | απασχολημένων (apascholiménon) | |
accusative | απασχολημένο (apascholiméno) | απασχολημένη (apascholiméni) | απασχολημένο (apascholiméno) | απασχολημένους (apascholiménous) | απασχολημένες (apascholiménes) | απασχολημένα (apascholiména) | |
vocative | απασχολημένε (apascholiméne) | απασχολημένη (apascholiméni) | απασχολημένο (apascholiméno) | απασχολημένοι (apascholiménoi) | απασχολημένες (apascholiménes) | απασχολημένα (apascholiména) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απασχολημένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απασχολημένος, etc.)