αἰσχύνω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word αἰσχύνω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word αἰσχύνω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say αἰσχύνω in singular and plural. Everything you need to know about the word αἰσχύνω you have here. The definition of the word αἰσχύνω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofαἰσχύνω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From αἰσχῡ́νη (aiskhū́nē).

Pronunciation

 

Verb

αἰσχῡ́νω • (aiskhū́nō)

  1. (active voice) to disgrace
  2. (mediopassive) to be ashamed
    Synonym: αἰδέομαι (aidéomai)

Conjugation

   Present: αἰσχῡ́νω, αἰσχῡ́νομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative αἰσχῡ́νω αἰσχῡ́νεις αἰσχῡ́νει αἰσχῡ́νετον αἰσχῡ́νετον αἰσχῡ́νομεν αἰσχῡ́νετε αἰσχῡ́νουσῐ(ν)
subjunctive αἰσχῡ́νω αἰσχῡ́νῃς αἰσχῡ́νῃ αἰσχῡ́νητον αἰσχῡ́νητον αἰσχῡ́νωμεν αἰσχῡ́νητε αἰσχῡ́νωσῐ(ν)
optative αἰσχῡ́νοιμῐ αἰσχῡ́νοις αἰσχῡ́νοι αἰσχῡ́νοιτον αἰσχῡνοίτην αἰσχῡ́νοιμεν αἰσχῡ́νοιτε αἰσχῡ́νοιεν
imperative   αἴσχῡνε αἰσχῡνέτω αἰσχῡ́νετον αἰσχῡνέτων   αἰσχῡ́νετε αἰσχῡνόντων
middle/
passive 		indicative αἰσχῡ́νομαι αἰσχῡ́νῃ,
αἰσχῡ́νει 		αἰσχῡ́νεται αἰσχῡ́νεσθον αἰσχῡ́νεσθον αἰσχῡνόμεθᾰ αἰσχῡ́νεσθε αἰσχῡ́νονται
subjunctive αἰσχῡ́νωμαι αἰσχῡ́νῃ αἰσχῡ́νηται αἰσχῡ́νησθον αἰσχῡ́νησθον αἰσχῡνώμεθᾰ αἰσχῡ́νησθε αἰσχῡ́νωνται
optative αἰσχῡνοίμην αἰσχῡ́νοιο αἰσχῡ́νοιτο αἰσχῡ́νοισθον αἰσχῡνοίσθην αἰσχῡνοίμεθᾰ αἰσχῡ́νοισθε αἰσχῡ́νοιντο
imperative   αἰσχῡ́νου αἰσχῡνέσθω αἰσχῡ́νεσθον αἰσχῡνέσθων   αἰσχῡ́νεσθε αἰσχῡνέσθων
active middle/passive
infinitive αἰσχῡ́νειν αἰσχῡ́νεσθαι
participle m αἰσχῡ́νων αἰσχῡνόμενος
f αἰσχῡ́νουσᾰ αἰσχῡνομένη
n αἰσχῦνον αἰσχῡνόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ᾔσχῡνον, ᾐσχῡνόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾔσχῡνον ᾔσχῡνες ᾔσχῡνε(ν) ᾐσχῡ́νετον ᾐσχῡνέτην ᾐσχῡ́νομεν ᾐσχῡ́νετε ᾔσχῡνον
middle/
passive 		indicative ᾐσχῡνόμην ᾐσχῡ́νου ᾐσχῡ́νετο ᾐσχῡ́νεσθον ᾐσχῡνέσθην ᾐσχῡνόμεθᾰ ᾐσχῡ́νεσθε ᾐσχῡ́νοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: αἰσχῡνέω, αἰσχῡνέομαι, αἰσχῡνθήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative αἰσχῡνέω αἰσχῡνέεις αἰσχῡνέει αἰσχῡνέετον αἰσχῡνέετον αἰσχῡνέομεν αἰσχῡνέετε αἰσχῡνέουσῐ(ν)
optative αἰσχῡνέοιμῐ αἰσχῡνέοις αἰσχῡνέοι αἰσχῡνέοιτον αἰσχῡνεοίτην αἰσχῡνέοιμεν αἰσχῡνέοιτε αἰσχῡνέοιεν
middle indicative αἰσχῡνέομαι αἰσχῡνέῃ,
αἰσχῡνέει 		αἰσχῡνέεται αἰσχῡνέεσθον αἰσχῡνέεσθον αἰσχῡνεόμεθᾰ αἰσχῡνέεσθε αἰσχῡνέονται
optative αἰσχῡνεοίμην αἰσχῡνέοιο αἰσχῡνέοιτο αἰσχῡνέοισθον αἰσχῡνεοίσθην αἰσχῡνεοίμεθᾰ αἰσχῡνέοισθε αἰσχῡνέοιντο
passive indicative αἰσχῡνθήσομαι αἰσχῡνθήσῃ αἰσχῡνθήσεται αἰσχῡνθήσεσθον αἰσχῡνθήσεσθον αἰσχῡνθησόμεθᾰ αἰσχῡνθήσεσθε αἰσχῡνθήσονται
optative αἰσχῡνθησοίμην αἰσχῡνθήσοιο αἰσχῡνθήσοιτο αἰσχῡνθήσοισθον αἰσχῡνθησοίσθην αἰσχῡνθησοίμεθᾰ αἰσχῡνθήσοισθε αἰσχῡνθήσοιντο
active middle passive
infinitive αἰσχῡνέειν αἰσχῡνέεσθαι αἰσχῡνθήσεσθαι
participle m αἰσχῡνέων αἰσχῡνεόμενος αἰσχῡνθησόμενος
f αἰσχῡνέουσᾰ αἰσχῡνεομένη αἰσχῡνθησομένη
n αἰσχῡνέον αἰσχῡνεόμενον αἰσχῡνθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: αἰσχῡνῶ, αἰσχῡνοῦμαι, αἰσχῡνθήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative αἰσχῡνῶ αἰσχῡνεῖς αἰσχῡνεῖ αἰσχῡνεῖτον αἰσχῡνεῖτον αἰσχῡνοῦμεν αἰσχῡνεῖτε αἰσχῡνοῦσῐ(ν)
optative αἰσχῡνοίην,
αἰσχῡνοῖμῐ 		αἰσχῡνοίης,
αἰσχῡνοῖς 		αἰσχῡνοίη,
αἰσχῡνοῖ 		αἰσχῡνοῖτον,
αἰσχῡνοίητον 		αἰσχῡνοίτην,
αἰσχῡνοιήτην 		αἰσχῡνοῖμεν,
αἰσχῡνοίημεν 		αἰσχῡνοῖτε,
αἰσχῡνοίητε 		αἰσχῡνοῖεν,
αἰσχῡνοίησᾰν
middle indicative αἰσχῡνοῦμαι αἰσχῡνῇ αἰσχῡνεῖται αἰσχῡνεῖσθον αἰσχῡνεῖσθον αἰσχῡνούμεθᾰ αἰσχῡνεῖσθε αἰσχῡνοῦνται
optative αἰσχῡνοίμην αἰσχῡνοῖο αἰσχῡνοῖτο αἰσχῡνοῖσθον αἰσχῡνοίσθην αἰσχῡνοίμεθᾰ αἰσχῡνοῖσθε αἰσχῡνοῖντο
passive indicative αἰσχῡνθήσομαι αἰσχῡνθήσῃ αἰσχῡνθήσεται αἰσχῡνθήσεσθον αἰσχῡνθήσεσθον αἰσχῡνθησόμεθᾰ αἰσχῡνθήσεσθε αἰσχῡνθήσονται
optative αἰσχῡνθησοίμην αἰσχῡνθήσοιο αἰσχῡνθήσοιτο αἰσχῡνθήσοισθον αἰσχῡνθησοίσθην αἰσχῡνθησοίμεθᾰ αἰσχῡνθήσοισθε αἰσχῡνθήσοιντο
active middle passive
infinitive αἰσχῡνεῖν αἰσχῡνεῖσθαι αἰσχῡνθήσεσθαι
participle m αἰσχῡνῶν αἰσχῡνούμενος αἰσχῡνθησόμενος
f αἰσχῡνοῦσᾰ αἰσχῡνουμένη αἰσχῡνθησομένη
n αἰσχῡνοῦν αἰσχῡνούμενον αἰσχῡνθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ᾔσχῡνᾰ, ᾐσχῡνᾰ́μην, ᾐσχῡ́νθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾔσχῡνᾰ ᾔσχῡνᾰς ᾔσχῡνε(ν) ᾐσχῡ́νᾰτον ᾐσχῡνᾰ́την ᾐσχῡ́νᾰμεν ᾐσχῡ́νᾰτε ᾔσχῡνᾰν
subjunctive αἰσχῡ́νω αἰσχῡ́νῃς αἰσχῡ́νῃ αἰσχῡ́νητον αἰσχῡ́νητον αἰσχῡ́νωμεν αἰσχῡ́νητε αἰσχῡ́νωσῐ(ν)
optative αἰσχῡ́ναιμῐ αἰσχῡ́νειᾰς,
αἰσχῡ́ναις 		αἰσχῡ́νειε(ν),
αἰσχῡ́ναι 		αἰσχῡ́ναιτον αἰσχῡναίτην αἰσχῡ́ναιμεν αἰσχῡ́ναιτε αἰσχῡ́νειᾰν,
αἰσχῡ́ναιεν
imperative   αἴσχῡνον αἰσχῡνᾰ́τω αἰσχῡ́νᾰτον αἰσχῡνᾰ́των   αἰσχῡ́νᾰτε αἰσχῡνᾰ́ντων
middle indicative ᾐσχῡνᾰ́μην ᾐσχῡ́νω ᾐσχῡ́νᾰτο ᾐσχῡ́νᾰσθον ᾐσχῡνᾰ́σθην ᾐσχῡνᾰ́μεθᾰ ᾐσχῡ́νᾰσθε ᾐσχῡ́νᾰντο
subjunctive αἰσχῡ́νωμαι αἰσχῡ́νῃ αἰσχῡ́νηται αἰσχῡ́νησθον αἰσχῡ́νησθον αἰσχῡνώμεθᾰ αἰσχῡ́νησθε αἰσχῡ́νωνται
optative αἰσχῡναίμην αἰσχῡ́ναιο αἰσχῡ́ναιτο αἰσχῡ́ναισθον αἰσχῡναίσθην αἰσχῡναίμεθᾰ αἰσχῡ́ναισθε αἰσχῡ́ναιντο
imperative   αἴσχῡναι αἰσχῡνᾰ́σθω αἰσχῡ́νᾰσθον αἰσχῡνᾰ́σθων   αἰσχῡ́νᾰσθε αἰσχῡνᾰ́σθων
passive indicative ᾐσχῡ́νθην ᾐσχῡ́νθης ᾐσχῡ́νθη ᾐσχῡ́νθητον ᾐσχῡνθήτην ᾐσχῡ́νθημεν ᾐσχῡ́νθητε ᾐσχῡ́νθησᾰν
subjunctive αἰσχῡνθῶ αἰσχῡνθῇς αἰσχῡνθῇ αἰσχῡνθῆτον αἰσχῡνθῆτον αἰσχῡνθῶμεν αἰσχῡνθῆτε αἰσχῡνθῶσῐ(ν)
optative αἰσχῡνθείην αἰσχῡνθείης αἰσχῡνθείη αἰσχῡνθεῖτον,
αἰσχῡνθείητον 		αἰσχῡνθείτην,
αἰσχῡνθειήτην 		αἰσχῡνθεῖμεν,
αἰσχῡνθείημεν 		αἰσχῡνθεῖτε,
αἰσχῡνθείητε 		αἰσχῡνθεῖεν,
αἰσχῡνθείησᾰν
imperative   αἰσχῡ́νθητῐ αἰσχῡνθήτω αἰσχῡ́νθητον αἰσχῡνθήτων   αἰσχῡ́νθητε αἰσχῡνθέντων
active middle passive
infinitive αἰσχῦναι αἰσχῡ́νᾰσθαι αἰσχῡνθῆναι
participle m αἰσχῡ́νᾱς αἰσχῡνᾰ́μενος αἰσχῡνθείς
f αἰσχῡ́νᾱσᾰ αἰσχῡνᾰμένη αἰσχῡνθεῖσᾰ
n αἰσχῦνᾰν αἰσχῡνᾰ́μενον αἰσχῡνθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia