From the root of γιγνώσκω (gignṓskō, “to know”) + -στός (-stós). A later variant form of γνωτός (gnōtós).
γνωστός • (gnōstós) m (feminine γνωστή, neuter γνωστόν); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | γνωστός gnōstós |
γνωστή gnōstḗ |
γνωστόν gnōstón |
γνωστώ gnōstṓ |
γνωστᾱ́ gnōstā́ |
γνωστώ gnōstṓ |
γνωστοί gnōstoí |
γνωσταί gnōstaí |
γνωστᾰ́ gnōstá | |||||
Genitive | γνωστοῦ gnōstoû |
γνωστῆς gnōstês |
γνωστοῦ gnōstoû |
γνωστοῖν gnōstoîn |
γνωσταῖν gnōstaîn |
γνωστοῖν gnōstoîn |
γνωστῶν gnōstôn |
γνωστῶν gnōstôn |
γνωστῶν gnōstôn | |||||
Dative | γνωστῷ gnōstôi |
γνωστῇ gnōstêi |
γνωστῷ gnōstôi |
γνωστοῖν gnōstoîn |
γνωσταῖν gnōstaîn |
γνωστοῖν gnōstoîn |
γνωστοῖς gnōstoîs |
γνωσταῖς gnōstaîs |
γνωστοῖς gnōstoîs | |||||
Accusative | γνωστόν gnōstón |
γνωστήν gnōstḗn |
γνωστόν gnōstón |
γνωστώ gnōstṓ |
γνωστᾱ́ gnōstā́ |
γνωστώ gnōstṓ |
γνωστούς gnōstoús |
γνωστᾱ́ς gnōstā́s |
γνωστᾰ́ gnōstá | |||||
Vocative | γνωστέ gnōsté |
γνωστή gnōstḗ |
γνωστόν gnōstón |
γνωστώ gnōstṓ |
γνωστᾱ́ gnōstā́ |
γνωστώ gnōstṓ |
γνωστοί gnōstoí |
γνωσταί gnōstaí |
γνωστᾰ́ gnōstá | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
γνωστῶς gnōstôs |
γνωστότερος gnōstóteros |
γνωστότᾰτος gnōstótatos | ||||||||||||
Notes: |
|
From Ancient Greek γνωστός (gnōstós), from γιγνώσκω (gignṓskō, “I know”).
γνωστός • (gnostós) m (feminine γνωστή, neuter γνωστό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | γνωστός (gnostós) | γνωστή (gností) | γνωστό (gnostó) | γνωστοί (gnostoí) | γνωστές (gnostés) | γνωστά (gnostá) | |
genitive | γνωστού (gnostoú) | γνωστής (gnostís) | γνωστού (gnostoú) | γνωστών (gnostón) | γνωστών (gnostón) | γνωστών (gnostón) | |
accusative | γνωστό (gnostó) | γνωστή (gností) | γνωστό (gnostó) | γνωστούς (gnostoús) | γνωστές (gnostés) | γνωστά (gnostá) | |
vocative | γνωστέ (gnosté) | γνωστή (gností) | γνωστό (gnostó) | γνωστοί (gnostoí) | γνωστές (gnostés) | γνωστά (gnostá) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο γνωστός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο γνωστός, etc.)
γνωστός • (gnostós) m (plural γνωστοί)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | γνωστός (gnostós) | γνωστοί (gnostoí) |
genitive | γνωστού (gnostoú) | γνωστών (gnostón) |
accusative | γνωστό (gnostó) | γνωστούς (gnostoús) |
vocative | γνωστέ (gnosté) | γνωστοί (gnostoí) |