From διάγνωσις (diágnōsis) + -τικός (-tikós) and/or δια- (dia-) + γνωστικός (gnōstikós)
δῐαγνωστῐκός • (dĭagnōstĭkós) m (feminine δῐαγνωστῐκή, neuter δῐαγνωστῐκόν); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | δῐᾰγνωστῐκός dĭăgnōstĭkós |
δῐᾰγνωστῐκή dĭăgnōstĭkḗ |
δῐᾰγνωστῐκόν dĭăgnōstĭkón |
δῐᾰγνωστῐκώ dĭăgnōstĭkṓ |
δῐᾰγνωστῐκᾱ́ dĭăgnōstĭkā́ |
δῐᾰγνωστῐκώ dĭăgnōstĭkṓ |
δῐᾰγνωστῐκοί dĭăgnōstĭkoí |
δῐᾰγνωστῐκαί dĭăgnōstĭkaí |
δῐᾰγνωστῐκᾰ́ dĭăgnōstĭkắ | |||||
Genitive | δῐᾰγνωστῐκοῦ dĭăgnōstĭkoû |
δῐᾰγνωστῐκῆς dĭăgnōstĭkês |
δῐᾰγνωστῐκοῦ dĭăgnōstĭkoû |
δῐᾰγνωστῐκοῖν dĭăgnōstĭkoîn |
δῐᾰγνωστῐκαῖν dĭăgnōstĭkaîn |
δῐᾰγνωστῐκοῖν dĭăgnōstĭkoîn |
δῐᾰγνωστῐκῶν dĭăgnōstĭkôn |
δῐᾰγνωστῐκῶν dĭăgnōstĭkôn |
δῐᾰγνωστῐκῶν dĭăgnōstĭkôn | |||||
Dative | δῐᾰγνωστῐκῷ dĭăgnōstĭkôi |
δῐᾰγνωστῐκῇ dĭăgnōstĭkêi |
δῐᾰγνωστῐκῷ dĭăgnōstĭkôi |
δῐᾰγνωστῐκοῖν dĭăgnōstĭkoîn |
δῐᾰγνωστῐκαῖν dĭăgnōstĭkaîn |
δῐᾰγνωστῐκοῖν dĭăgnōstĭkoîn |
δῐᾰγνωστῐκοῖς dĭăgnōstĭkoîs |
δῐᾰγνωστῐκαῖς dĭăgnōstĭkaîs |
δῐᾰγνωστῐκοῖς dĭăgnōstĭkoîs | |||||
Accusative | δῐᾰγνωστῐκόν dĭăgnōstĭkón |
δῐᾰγνωστῐκήν dĭăgnōstĭkḗn |
δῐᾰγνωστῐκόν dĭăgnōstĭkón |
δῐᾰγνωστῐκώ dĭăgnōstĭkṓ |
δῐᾰγνωστῐκᾱ́ dĭăgnōstĭkā́ |
δῐᾰγνωστῐκώ dĭăgnōstĭkṓ |
δῐᾰγνωστῐκούς dĭăgnōstĭkoús |
δῐᾰγνωστῐκᾱ́ς dĭăgnōstĭkā́s |
δῐᾰγνωστῐκᾰ́ dĭăgnōstĭkắ | |||||
Vocative | δῐᾰγνωστῐκέ dĭăgnōstĭké |
δῐᾰγνωστῐκή dĭăgnōstĭkḗ |
δῐᾰγνωστῐκόν dĭăgnōstĭkón |
δῐᾰγνωστῐκώ dĭăgnōstĭkṓ |
δῐᾰγνωστῐκᾱ́ dĭăgnōstĭkā́ |
δῐᾰγνωστῐκώ dĭăgnōstĭkṓ |
δῐᾰγνωστῐκοί dĭăgnōstĭkoí |
δῐᾰγνωστῐκαί dĭăgnōstĭkaí |
δῐᾰγνωστῐκᾰ́ dĭăgnōstĭkắ | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
δῐᾰγνωστῐκῶς dĭăgnōstĭkôs |
δῐᾰγνωστῐκώτερος dĭăgnōstĭkṓteros |
δῐᾰγνωστῐκώτᾰτος dĭăgnōstĭkṓtătos | ||||||||||||
Notes: |
|
From Ancient Greek διαγνωστικός (diagnōstikós). By surface analysis, διάγνωση (diágnosi) + -τικός (-tikós)
διαγνωστικός • (diagnostikós) m (feminine διαγνωστική, neuter διαγνωστικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | διαγνωστικός (diagnostikós) | διαγνωστική (diagnostikí) | διαγνωστικό (diagnostikó) | διαγνωστικοί (diagnostikoí) | διαγνωστικές (diagnostikés) | διαγνωστικά (diagnostiká) | |
genitive | διαγνωστικού (diagnostikoú) | διαγνωστικής (diagnostikís) | διαγνωστικού (diagnostikoú) | διαγνωστικών (diagnostikón) | διαγνωστικών (diagnostikón) | διαγνωστικών (diagnostikón) | |
accusative | διαγνωστικό (diagnostikó) | διαγνωστική (diagnostikí) | διαγνωστικό (diagnostikó) | διαγνωστικούς (diagnostikoús) | διαγνωστικές (diagnostikés) | διαγνωστικά (diagnostiká) | |
vocative | διαγνωστικέ (diagnostiké) | διαγνωστική (diagnostikí) | διαγνωστικό (diagnostikó) | διαγνωστικοί (diagnostikoí) | διαγνωστικές (diagnostikés) | διαγνωστικά (diagnostiká) |