Learned borrowing from Ancient Greek ἠρεμῶ (ēremô).[1]
ηρεμώ • (iremó) (past ηρέμησα)
Active voice ➤ | ||||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | ||
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | ||
1 sg | ηρεμώ | ηρεμήσω | ||
2 sg | ηρεμείς | ηρεμήσεις | ||
3 sg | ηρεμεί | ηρεμήσει | ||
1 pl | ηρεμούμε | ηρεμήσουμε, [-ομε] | ||
2 pl | ηρεμείτε | ηρεμήσετε | ||
3 pl | ηρεμούν(ε) | ηρεμήσουν(ε) | ||
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | ||
1 sg | ηρεμούσα | ηρέμησα | ||
2 sg | ηρεμούσες | ηρέμησες | ||
3 sg | ηρεμούσε | ηρέμησε | ||
1 pl | ηρεμούσαμε | ηρεμήσαμε | ||
2 pl | ηρεμούσατε | ηρεμήσατε | ||
3 pl | ηρεμούσαν(ε) | ηρέμησαν, ηρεμήσαν(ε) | ||
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | ||
1 sg | θα ηρεμώ ➤ | θα ηρεμήσω ➤ | ||
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ηρεμείς, … | θα ηρεμήσεις, … | ||
Perfect aspect ➤ | ||||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ηρεμήσει | |||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ηρεμήσει | |||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ηρεμήσει | |||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | ||
2 sg | — | ηρέμησε | ||
2 pl | ηρεμείτε | ηρεμήστε | ||
Other forms | ||||
Active present participle ➤ | ηρεμώντας ➤ | |||
Active perfect participle ➤ | έχοντας ηρεμήσει ➤ | |||
Passive perfect participle ➤ | — | |||
Nonfinite form ➤ | ηρεμήσει | |||
Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||