From the Ancient Greek ἱερός (hierós).
ιερός • (ierós) m (feminine ιερή, neuter ιερό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ιερός (ierós) | ιερή (ierí) | ιερό (ieró) | ιεροί (ieroí) | ιερές (ierés) | ιερά (ierá) | |
genitive | ιερού (ieroú) | ιερής (ierís) | ιερού (ieroú) | ιερών (ierón) | ιερών (ierón) | ιερών (ierón) | |
accusative | ιερό (ieró) | ιερή (ierí) | ιερό (ieró) | ιερούς (ieroús) | ιερές (ierés) | ιερά (ierá) | |
vocative | ιερέ (ieré) | ιερή (ierí) | ιερό (ieró) | ιεροί (ieroí) | ιερές (ierés) | ιερά (ierá) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ιερός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ιερός, etc.)
Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ιερότερος", etc)
|