From Ancient Greek κοινωνικός (koinōnikós, “held in common”). By surface analysis, κοινωνός (koinonós) + -ικός (-ikós).
κοινωνικός • (koinonikós) m (feminine κοινωνική, neuter κοινωνικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | κοινωνικός (koinonikós) | κοινωνική (koinonikí) | κοινωνικό (koinonikó) | κοινωνικοί (koinonikoí) | κοινωνικές (koinonikés) | κοινωνικά (koinoniká) | |
| genitive | κοινωνικού (koinonikoú) | κοινωνικής (koinonikís) | κοινωνικού (koinonikoú) | κοινωνικών (koinonikón) | κοινωνικών (koinonikón) | κοινωνικών (koinonikón) | |
| accusative | κοινωνικό (koinonikó) | κοινωνική (koinonikí) | κοινωνικό (koinonikó) | κοινωνικούς (koinonikoús) | κοινωνικές (koinonikés) | κοινωνικά (koinoniká) | |
| vocative | κοινωνικέ (koinoniké) | κοινωνική (koinonikí) | κοινωνικό (koinonikó) | κοινωνικοί (koinonikoí) | κοινωνικές (koinonikés) | κοινωνικά (koinoniká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κοινωνικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κοινωνικός, etc.)
Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο κοινωνικότερος", etc)
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||