From κόσμος (kósmos, “world”) + πολίτης (polítēs, “citizen”).
κοσμοπολῑ́της • (kosmopolī́tēs) m (genitive κοσμοπολῑ́του); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ κοσμοπολῑ́της ho kosmopolī́tēs |
τὼ κοσμοπολῑ́τᾱ tṑ kosmopolī́tā |
οἱ κοσμοπολῖται hoi kosmopolîtai | ||||||||||
Genitive | τοῦ κοσμοπολῑ́του toû kosmopolī́tou |
τοῖν κοσμοπολῑ́ταιν toîn kosmopolī́tain |
τῶν κοσμοπολῑτῶν tôn kosmopolītôn | ||||||||||
Dative | τῷ κοσμοπολῑ́τῃ tôi kosmopolī́tēi |
τοῖν κοσμοπολῑ́ταιν toîn kosmopolī́tain |
τοῖς κοσμοπολῑ́ταις toîs kosmopolī́tais | ||||||||||
Accusative | τὸν κοσμοπολῑ́την tòn kosmopolī́tēn |
τὼ κοσμοπολῑ́τᾱ tṑ kosmopolī́tā |
τοὺς κοσμοπολῑ́τᾱς toùs kosmopolī́tās | ||||||||||
Vocative | κοσμοπολῖτᾰ kosmopolîta |
κοσμοπολῑ́τᾱ kosmopolī́tā |
κοσμοπολῖται kosmopolîtai | ||||||||||
Notes: |
|
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ κοσμοπολῑ́τᾱς ho kosmopolī́tās |
τὼ κοσμοπολῑ́τᾱ tṑ kosmopolī́tā |
τοὶ κοσμοπολῖται toì kosmopolîtai | ||||||||||
Genitive | τοῦ κοσμοπολῑ́τᾱ toû kosmopolī́tā |
τοῖν κοσμοπολῑ́ταιν toîn kosmopolī́tain |
τῶν κοσμοπολῑτᾶν tôn kosmopolītân | ||||||||||
Dative | τῷ κοσμοπολῑ́τᾳ tôi kosmopolī́tāi |
τοῖν κοσμοπολῑ́ταιν toîn kosmopolī́tain |
τοῖς κοσμοπολῑ́ταις toîs kosmopolī́tais | ||||||||||
Accusative | τὸν κοσμοπολῑ́τᾱν tòn kosmopolī́tān |
τὼ κοσμοπολῑ́τᾱ tṑ kosmopolī́tā |
τοὺς κοσμοπολῑ́τᾱς toùs kosmopolī́tās | ||||||||||
Vocative | κοσμοπολῑ́τᾱ kosmopolī́tā |
κοσμοπολῑ́τᾱ kosmopolī́tā |
κοσμοπολῖται kosmopolîtai | ||||||||||
Notes: |
|
From Koine Greek κοσμοπολίτης (kosmopolítēs).
κοσμοπολίτης • (kosmopolítis) m (plural κοσμοπολίτες, feminine κοσμοπολίτισσα)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | κοσμοπολίτης • | κοσμοπολίτες • |
genitive | κοσμοπολίτη • | κοσμοπολιτών • |
accusative | κοσμοπολίτη • | κοσμοπολίτες • |
vocative | κοσμοπολίτη • | κοσμοπολίτες • |