Feminine form of κῡ́ριος (kū́rios, “lord, ruler, possessor”).[1]
κῡρίᾱ • (kūríā)
κῡρίᾱ • (kūríā) f (genitive κῡρίᾱς); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ κῡρῐ́ᾱ hē kūríā |
τὼ κῡρῐ́ᾱ tṑ kūríā |
αἱ κῡρῐ́αι hai kūríai | ||||||||||
Genitive | τῆς κῡρῐ́ᾱς tês kūríās |
τοῖν κῡρῐ́αιν toîn kūríain |
τῶν κῡρῐῶν tôn kūriôn | ||||||||||
Dative | τῇ κῡρῐ́ᾳ têi kūríāi |
τοῖν κῡρῐ́αιν toîn kūríain |
ταῖς κῡρῐ́αις taîs kūríais | ||||||||||
Accusative | τὴν κῡρῐ́ᾱν tḕn kūríān |
τὼ κῡρῐ́ᾱ tṑ kūríā |
τᾱ̀ς κῡρῐ́ᾱς tā̀s kūríās | ||||||||||
Vocative | κῡρῐ́ᾱ kūríā |
κῡρῐ́ᾱ kūríā |
κῡρῐ́αι kūríai | ||||||||||
Notes: |
|
Learned borrowing from Ancient Greek κῡρίᾱ (kūríā).
κυρία • (kyría) f (plural κυρίες)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | κυρία (kyría) | κυρίες (kyríes) |
genitive | κυρίας (kyrías) | κυριών (kyrión) |
accusative | κυρία (kyría) | κυρίες (kyríes) |
vocative | κυρία (kyría) | κυρίες (kyríes) |