μετεωρολογία

From μετέωρα (metéōra, “celestial phenomena”) +‎ -λογίᾱ (-logíā)

μετεωρολογίᾱ • (meteōrologíā) f (genitive μετεωρολογίᾱς); first declension

1. treatise on celestial phenomena

• μετεωρολογέω (meteōrologéō)
• μετεωρολογικός (meteōrologikós)
• μετεωρολόγος (meteōrológos)

• Greek: μετεωρολογία (meteorología)
• French: météorologie (see there for further descendants)

• μετεωρολογία in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “μετεωρολογία”, in ΛΟΓΕΙΟΝ Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “μετεωρολογία”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • meteorology idem, page 527.

Learned borrowing from French météorologie, from Ancient Greek μετεωρολογία (meteōrología, “study/discussion of celestial bodies and phenomena”),^[1][2] from μετέωρᾰ (metéōră, “astronomical phenomena”) +‎ -λογία (-logía).

• IPA^(key): /me.te.o.ɾo.loˈʝi.a/
• Hyphenation: με‧τε‧ω‧ρο‧λο‧γί‧α

μετεωρολογία • (meteorología) f (uncountable)

1. meteorology