νέω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word νέω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word νέω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say νέω in singular and plural. Everything you need to know about the word νέω you have here. The definition of the word νέω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofνέω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: Appendix:Variations of "neo"

Ancient Greek

Pronunciation

 

Etymology 1

Alteration of νάω (náō, “to flow”), from Proto-Indo-European *(s)neh₂- (“to flow; to swim”).[1]

Verb

νέω • (néō)

  1. to swim
  2. (figuratively, of one in shoes that are too large) to float
Conjugation
   Present: νέω (Contracted only in -ει-)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative νέω νεῖς νεῖ νεῖτον νεῖτον νέομεν νεῖτε νέουσῐ(ν)
subjunctive νέω νέῃς νέῃ νέητον νέητον νέωμεν νέητε νέωσῐ(ν)
optative νέοιμῐ νέοις νέοι νέοιτον νεοίτην νέοιμεν νέοιτε νέοιεν
imperative   νεῖ νείτω νεῖτον νείτων   νεῖτε νεόντων
active
infinitive νεῖν
participle m νέων
f νέουσᾰ
n νέον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔνεον (Contracted only in -ει-)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔνεον ἔνεις ἔνει(ν) ἐνεῖτον ἐνείτην ἐνέομεν ἐνεῖτε ἔνεον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: νεύσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative νεύσομαι νεύσῃ,
νεύσει 		νεύσεται νεύσεσθον νεύσεσθον νευσόμεθᾰ νεύσεσθε νεύσονται
optative νευσοίμην νεύσοιο νεύσοιτο νεύσοισθον νευσοίσθην νευσοίμεθᾰ νεύσοισθε νεύσοιντο
middle
infinitive νεύσεσθαι
participle m νευσόμενος
f νευσομένη
n νευσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: νευσέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative νευσέομαι νευσέῃ,
νευσέει 		νευσέεται νευσέεσθον νευσέεσθον νευσεόμεθᾰ νευσέεσθε νευσέονται
optative νευσεοίμην νευσέοιο νευσέοιτο νευσέοισθον νευσεοίσθην νευσεοίμεθᾰ νευσέοισθε νευσέοιντο
middle
infinitive νευσέεσθαι
participle m νευσεόμενος
f νευσεομένη
n νευσεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: νευσοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative νευσοῦμαι νευσῇ νευσεῖται νευσεῖσθον νευσεῖσθον νευσούμεθᾰ νευσεῖσθε νευσοῦνται
optative νευσοίμην νευσοῖο νευσοῖτο νευσοῖσθον νευσοίσθην νευσοίμεθᾰ νευσοῖσθε νευσοῖντο
middle
infinitive νευσεῖσθαι
participle m νευσούμενος
f νευσουμένη
n νευσούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔνευσᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔνευσᾰ ἔνευσᾰς ἔνευσε(ν) ἐνεύσᾰτον ἐνευσᾰ́την ἐνεύσᾰμεν ἐνεύσᾰτε ἔνευσᾰν
subjunctive νεύσω νεύσῃς νεύσῃ νεύσητον νεύσητον νεύσωμεν νεύσητε νεύσωσῐ(ν)
optative νεύσαιμῐ νεύσειᾰς,
νεύσαις 		νεύσειε(ν),
νεύσαι 		νεύσαιτον νευσαίτην νεύσαιμεν νεύσαιτε νεύσειᾰν,
νεύσαιεν
imperative   νεῦσον νευσᾰ́τω νεύσᾰτον νευσᾰ́των   νεύσᾰτε νευσᾰ́ντων
active
infinitive νεῦσαι
participle m νεύσᾱς
f νεύσᾱσᾰ
n νεῦσᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: νένευκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative νένευκᾰ νένευκᾰς νένευκε(ν) νενεύκᾰτον νενεύκᾰτον νενεύκᾰμεν νενεύκᾰτε νενεύκᾱσῐ(ν)
subjunctive νενεύκω νενεύκῃς νενεύκῃ νενεύκητον νενεύκητον νενεύκωμεν νενεύκητε νενεύκωσῐ(ν)
optative νενεύκοιμῐ,
νενευκοίην 		νενεύκοις,
νενευκοίης 		νενεύκοι,
νενευκοίη 		νενεύκοιτον νενευκοίτην νενεύκοιμεν νενεύκοιτε νενεύκοιεν
imperative   νένευκε νενευκέτω νενεύκετον νενευκέτων   νενεύκετε νενευκόντων
active
infinitive νενευκέναι
participle m νενευκώς
f νενευκυῖᾰ
n νενευκός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐνενεύκειν
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνενεύκειν,
ἐνενεύκη 		ἐνενεύκεις,
ἐνενεύκης 		ἐνενεύκει(ν) ἐνενεύκετον ἐνενευκέτην ἐνενεύκεμεν ἐνενεύκετε ἐνενεύκεσᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “νέω 1”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 1012-3

Further reading

Etymology 2

From Proto-Indo-European *(s)neh₁- (“to spin”).[1] Cognates include νῆτρον (nêtron, “spindle”), νῆμα (nêma, “thread, yarn”), English nematode, needle, neuro, sinew.

Verb

νέω • (néō)

  1. to spin
    Νῆσον, μῆτερ· ῥάψω.
    Nêson, mêter; rhápsō.
    (please add an English translation of this usage example)
Conjugation
   Present: νῶ (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative νῶ νεῖς νεῖ,
νῇ 		νεῖτον νεῖτον νοῦμεν νεῖτε νέουσῐ(ν),
νῶσι(ν)
subjunctive νῶ νῇς νῇ νῆτον νῆτον νῶμεν νῆτε νῶσῐ(ν)
optative νοίην,
νοῖμῐ 		νοίης,
νοῖς 		νοίη,
νοῖ 		νοῖτον,
νοίητον 		νοίτην,
νοιήτην 		νοῖμεν,
νοίημεν 		νοῖτε,
νοίητε 		νοῖεν,
νοίησᾰν
imperative   νεῖ νείτω νεῖτον νείτων   νεῖτε νούντων
active
infinitive νεῖν
participle m νέων,
νῶν
f νέουσᾰ,
νῶσᾰ
n νέον,
νῶν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔνουν (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔνουν ἔνεις ἔνει ἐνεῖτον ἐνείτην ἐνοῦμεν ἐνεῖτε ἔνουν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: νήσω, νήσομαι, νηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative νήσω νήσεις νήσει νήσετον νήσετον νήσομεν νήσετε νήσουσῐ(ν)
optative νήσοιμῐ νήσοις νήσοι νήσοιτον νησοίτην νήσοιμεν νήσοιτε νήσοιεν
middle indicative νήσομαι νήσῃ,
νήσει 		νήσεται νήσεσθον νήσεσθον νησόμεθᾰ νήσεσθε νήσονται
optative νησοίμην νήσοιο νήσοιτο νήσοισθον νησοίσθην νησοίμεθᾰ νήσοισθε νήσοιντο
passive indicative νηθήσομαι νηθήσῃ νηθήσεται νηθήσεσθον νηθήσεσθον νηθησόμεθᾰ νηθήσεσθε νηθήσονται
optative νηθησοίμην νηθήσοιο νηθήσοιτο νηθήσοισθον νηθησοίσθην νηθησοίμεθᾰ νηθήσοισθε νηθήσοιντο
active middle passive
infinitive νήσειν νήσεσθαι νηθήσεσθαι
participle m νήσων νησόμενος νηθησόμενος
f νήσουσᾰ νησομένη νηθησομένη
n νῆσον νησόμενον νηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔνησᾰ, ἐνησᾰ́μην, ἐνήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔνησᾰ ἔνησᾰς ἔνησε(ν) ἐνήσᾰτον ἐνησᾰ́την ἐνήσᾰμεν ἐνήσᾰτε ἔνησᾰν
subjunctive νήσω νήσῃς νήσῃ νήσητον νήσητον νήσωμεν νήσητε νήσωσῐ(ν)
optative νήσαιμῐ νήσειᾰς,
νήσαις 		νήσειε(ν),
νήσαι 		νήσαιτον νησαίτην νήσαιμεν νήσαιτε νήσειᾰν,
νήσαιεν
imperative   νῆσον νησᾰ́τω νήσᾰτον νησᾰ́των   νήσᾰτε νησᾰ́ντων
middle indicative ἐνησᾰ́μην ἐνήσω ἐνήσᾰτο ἐνήσᾰσθον ἐνησᾰ́σθην ἐνησᾰ́μεθᾰ ἐνήσᾰσθε ἐνήσᾰντο
subjunctive νήσωμαι νήσῃ νήσηται νήσησθον νήσησθον νησώμεθᾰ νήσησθε νήσωνται
optative νησαίμην νήσαιο νήσαιτο νήσαισθον νησαίσθην νησαίμεθᾰ νήσαισθε νήσαιντο
imperative   νῆσαι νησᾰ́σθω νήσᾰσθον νησᾰ́σθων   νήσᾰσθε νησᾰ́σθων
passive indicative ἐνήθην ἐνήθης ἐνήθη ἐνήθητον ἐνηθήτην ἐνήθημεν ἐνήθητε ἐνήθησᾰν
subjunctive νηθῶ νηθῇς νηθῇ νηθῆτον νηθῆτον νηθῶμεν νηθῆτε νηθῶσῐ(ν)
optative νηθείην νηθείης νηθείη νηθεῖτον,
νηθείητον 		νηθείτην,
νηθειήτην 		νηθεῖμεν,
νηθείημεν 		νηθεῖτε,
νηθείητε 		νηθεῖεν,
νηθείησᾰν
imperative   νήθητῐ νηθήτω νήθητον νηθήτων   νήθητε νηθέντων
active middle passive
infinitive νῆσαι νήσᾰσθαι νηθῆναι
participle m νήσᾱς νησᾰ́μενος νηθείς
f νήσᾱσᾰ νησᾰμένη νηθεῖσᾰ
n νῆσᾰν νησᾰ́μενον νηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: νῆσᾰ, νησᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative νῆσᾰ νῆσᾰς νῆσε(ν) νήσᾰτον νησᾰ́την νήσᾰμεν νήσᾰτε νῆσᾰν
middle indicative νησᾰ́μην νήσᾰο νήσᾰτο νήσᾰσθον νησᾰ́σθην νησᾰ́με(σ)θᾰ νήσᾰσθε νήσᾰντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: νῶσᾰ (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative νῶσᾰ νῶσᾰς νῶσε(ν) νώσᾰτον νωσᾰ́την νώσᾰμεν νώσᾰτε νῶσᾰν
subjunctive νώσω,
νώσωμῐ 		νώσῃς,
νώσῃσθᾰ 		νώσῃ,
νώσῃσῐ 		νώσητον νώσητον νώσωμεν νώσητε νώσωσῐ(ν)
optative νώσαιμῐ νώσαις,
νώσαισθᾰ,
νώσειᾰς 		νώσειε(ν),
νώσαι 		νωσεῖτον νωσείτην νωσεῖμεν νωσεῖτε νωσεῖεν
imperative   νῶσον νωσᾰ́τω νώσᾰτον νωσᾰ́των   νώσᾰτε νωσᾰ́ντων
active
infinitive νῶσαι/νωσᾰ́μεν/νωσᾰμέναι
participle m νώσᾱς
f νώσᾱσᾰ
n νῶσᾰν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “νέω 2”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1013

Further reading

Etymology 3

Probably a verbalization of νῆσαι (nêsai), itself perhaps a contracted form of νηῆσαι (nēêsai), of unknown origin; the chronology and morphological development of the word and its relatives is similarly unclear.[1]

Verb

νέω • (néō)

  1. to heap, to pile up
  2. (passive voice) to be stuffed
Conjugation
   Present: νέω (Ionic, contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative νέω νεῖς νεῖ νεῖτον νεῖτον νεῦμεν νεῖτε νεῦσῐ(ν)
subjunctive νέω νῇς νῇ νῆτον νῆτον νέωμεν νῆτε νέωσῐ(ν)
optative νέοιμι νέοις νέοι νέοιτον νεοίτην νέοιμεν νέοιτε νέοιεν
imperative   νεῖ νείτω νεῖτον νείτων   νεῖτε νεύντων
active
infinitive νεῖν
participle m νέων
f νεῦσᾰ
n νεῦν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔνευν (Ionic, contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔνευν ἔνεις ἔνει ἐνεῖτον ἐνείτην ἐνεῦμεν ἐνεῖτε ἔνευν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: νήσω, νήσομαι, νηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative νήσω νήσεις νήσει νήσετον νήσετον νήσομεν νήσετε νήσουσῐ(ν)
optative νήσοιμῐ νήσοις νήσοι νήσοιτον νησοίτην νήσοιμεν νήσοιτε νήσοιεν
middle indicative νήσομαι νήσῃ,
νήσει 		νήσεται νήσεσθον νήσεσθον νησόμεθᾰ νήσεσθε νήσονται
optative νησοίμην νήσοιο νήσοιτο νήσοισθον νησοίσθην νησοίμεθᾰ νήσοισθε νήσοιντο
passive indicative νηθήσομαι νηθήσῃ νηθήσεται νηθήσεσθον νηθήσεσθον νηθησόμεθᾰ νηθήσεσθε νηθήσονται
optative νηθησοίμην νηθήσοιο νηθήσοιτο νηθήσοισθον νηθησοίσθην νηθησοίμεθᾰ νηθήσοισθε νηθήσοιντο
active middle passive
infinitive νήσειν νήσεσθαι νηθήσεσθαι
participle m νήσων νησόμενος νηθησόμενος
f νήσουσᾰ νησομένη νηθησομένη
n νῆσον νησόμενον νηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔνησᾰ, ἐνησᾰ́μην, ἐνήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔνησᾰ ἔνησᾰς ἔνησε(ν) ἐνήσᾰτον ἐνησᾰ́την ἐνήσᾰμεν ἐνήσᾰτε ἔνησᾰν
subjunctive νήσω νήσῃς νήσῃ νήσητον νήσητον νήσωμεν νήσητε νήσωσῐ(ν)
optative νήσαιμῐ νήσειᾰς,
νήσαις 		νήσειε(ν),
νήσαι 		νήσαιτον νησαίτην νήσαιμεν νήσαιτε νήσειᾰν,
νήσαιεν
imperative   νῆσον νησᾰ́τω νήσᾰτον νησᾰ́των   νήσᾰτε νησᾰ́ντων
middle indicative ἐνησᾰ́μην ἐνήσω ἐνήσᾰτο ἐνήσᾰσθον ἐνησᾰ́σθην ἐνησᾰ́μεθᾰ ἐνήσᾰσθε ἐνήσᾰντο
subjunctive νήσωμαι νήσῃ νήσηται νήσησθον νήσησθον νησώμεθᾰ νήσησθε νήσωνται
optative νησαίμην νήσαιο νήσαιτο νήσαισθον νησαίσθην νησαίμεθᾰ νήσαισθε νήσαιντο
imperative   νῆσαι νησᾰ́σθω νήσᾰσθον νησᾰ́σθων   νήσᾰσθε νησᾰ́σθων
passive indicative ἐνήθην ἐνήθης ἐνήθη ἐνήθητον ἐνηθήτην ἐνήθημεν ἐνήθητε ἐνήθησᾰν
subjunctive νηθῶ νηθῇς νηθῇ νηθῆτον νηθῆτον νηθῶμεν νηθῆτε νηθῶσῐ(ν)
optative νηθείην νηθείης νηθείη νηθεῖτον,
νηθείητον 		νηθείτην,
νηθειήτην 		νηθεῖμεν,
νηθείημεν 		νηθεῖτε,
νηθείητε 		νηθεῖεν,
νηθείησᾰν
imperative   νήθητῐ νηθήτω νήθητον νηθήτων   νήθητε νηθέντων
active middle passive
infinitive νῆσαι νήσᾰσθαι νηθῆναι
participle m νήσᾱς νησᾰ́μενος νηθείς
f νήσᾱσᾰ νησᾰμένη νηθεῖσᾰ
n νῆσᾰν νησᾰ́μενον νηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: νένημαι (Ionic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative νένημαι νένησαι νένηται νένησθον νένησθον νενήμεθᾰ νένησθε νενέαται
subjunctive νενημένος ὦ νενημένος ᾖς νενημένος ᾖ νενημένω ἦτον νενημένω ἦτον νενημένοι ὦμεν νενημένοι ἦτε νενημένοι ὦσῐ(ν)
optative νενημένος εἴην νενημένος εἴης νενημένος εἴη νενημένω εἴητον/εἶτον νενημένω εἰήτην/εἴτην νενημένοι εἴημεν/εἶμεν νενημένοι εἴητε/εἶτε νενήμενοι εἰησᾰ́ν/εἰεν
imperative   νένησο νενήσθω νένησθον νενήσθων   νένησθε νενήσθων
middle/passive
infinitive νενῆσθαι
participle m νενημένος
f νενημένη
n νενημένον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: νένησμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative νένησμαι νένησαι νένησται νένησθον νένησθον νενήσμεθᾰ νένησθε νενήσᾰται
subjunctive νενησμένος ὦ νενησμένος ᾖς νενησμένος ᾖ νενησμένω ἦτον νενησμένω ἦτον νενησμένοι ὦμεν νενησμένοι ἦτε νενησμένοι ὦσῐ(ν)
optative νενησμένος εἴην νενησμένος εἴης νενησμένος εἴη νενησμένω εἴητον/εἶτον νενησμένω εἰήτην/εἴτην νενησμένοι εἴημεν/εἶμεν νενησμένοι εἴητε/εἶτε νενησμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   νένησο νενήσθω νένησθον νενήσθων   νένησθε νενήσθων
middle/passive
infinitive νενῆσθαι
participle m νενησμένος
f νενησμένη
n νενησμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐνενήσμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ἐνενήσμην ἐνένησο ἐνένηστο ἐνένησθον ἐνενήσθην ἐνενήσμεθᾰ ἐνένησθε ἐνενήσᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
Derived terms

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “-νέω 3”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1014

Further reading

Etymology 4

Abstracted from νέωτα (néōta, “next year”), traditionally taken as a compound of νέος (néos, “new”) +‎ ἔτος (étos, “year”), literally “new year” > "next year"; however, the -ω- (-ō-) remains difficult to explain. Szemerenyi proposes that it arises from a dative form of νέος (néos).[1]

Adverb

νέω • (néō)

  1. (Doric, in the phrase ἐς νέω (es néō)) next year
Synonyms

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “νέωτα (> DER > ἐς νέω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 1014-5

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia