ναυτικός

Ancient Greek

Etymology

ναύτης (naútēs, “sailor”) +‎ -ικός (-ikós, adjectival suffix)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /nau̯.ti.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /naʍ.tiˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /naɸ.tiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /naf.tiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /naf.tiˈkos/

Adjective

ναυτῐκός • (nautikós) m (feminine ναυτῐκή, neuter ναυτῐκόν); first/second declension

seafaring, naval, on the sea
skilled in seamanship

Declension

First and second declension of ναυτῐκός; ναυτῐκή; ναυτῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ναυτῐκός nautikós	ναυτῐκή nautikḗ	ναυτῐκόν nautikón	ναυτῐκώ nautikṓ	ναυτῐκᾱ́ nautikā́	ναυτῐκώ nautikṓ	ναυτῐκοί nautikoí	ναυτῐκαί nautikaí	ναυτῐκᾰ́ nautiká
Genitive	ναυτῐκοῦ nautikoû	ναυτῐκῆς nautikês	ναυτῐκοῦ nautikoû	ναυτῐκοῖν nautikoîn	ναυτῐκαῖν nautikaîn	ναυτῐκοῖν nautikoîn	ναυτῐκῶν nautikôn	ναυτῐκῶν nautikôn	ναυτῐκῶν nautikôn
Dative	ναυτῐκῷ nautikôi	ναυτῐκῇ nautikêi	ναυτῐκῷ nautikôi	ναυτῐκοῖν nautikoîn	ναυτῐκαῖν nautikaîn	ναυτῐκοῖν nautikoîn	ναυτῐκοῖς nautikoîs	ναυτῐκαῖς nautikaîs	ναυτῐκοῖς nautikoîs
Accusative	ναυτῐκόν nautikón	ναυτῐκήν nautikḗn	ναυτῐκόν nautikón	ναυτῐκώ nautikṓ	ναυτῐκᾱ́ nautikā́	ναυτῐκώ nautikṓ	ναυτῐκούς nautikoús	ναυτῐκᾱ́ς nautikā́s	ναυτῐκᾰ́ nautiká
Vocative	ναυτῐκέ nautiké	ναυτῐκή nautikḗ	ναυτῐκόν nautikón	ναυτῐκώ nautikṓ	ναυτῐκᾱ́ nautikā́	ναυτῐκώ nautikṓ	ναυτῐκοί nautikoí	ναυτῐκαί nautikaí	ναυτῐκᾰ́ nautiká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ναυτῐκῶς nautikôs			ναυτῐκώτερος nautikṓteros			ναυτῐκώτᾰτος nautikṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Greek: ναυτικός (naftikós)
Latin: nauticus
- Catalan: nàutic
- English: nautical
- French: nautique
- Friulian: nautic
- Galician: náutico
- Italian: nautico
- Occitan: nautic
- Portuguese: náutico
- Romanian: nautic
- Sicilian: nàuticu
- Spanish: náutico

Greek

Etymology

Related to Ancient Greek ναῦς (naûs, “ship”)

Adjective

ναυτικός • (naftikós) m (feminine ναυτική, neuter ναυτικό)

marine, nautical
naval

Declension

Declension of ναυτικός

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ναυτικός •	ναυτική •	ναυτικό •	ναυτικοί •	ναυτικές •	ναυτικά •
genitive	ναυτικού •	ναυτικής •	ναυτικού •	ναυτικών •	ναυτικών •	ναυτικών •
accusative	ναυτικό •	ναυτική •	ναυτικό •	ναυτικούς •	ναυτικές •	ναυτικά •
vocative	ναυτικέ •	ναυτική •	ναυτικό •	ναυτικοί •	ναυτικές •	ναυτικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ναυτικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ναυτικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
comparative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ναυτικότερος •	ναυτικότερη •	ναυτικότερο •	ναυτικότεροι •	ναυτικότερες •	ναυτικότερα •
genitive	ναυτικότερου •	ναυτικότερης •	ναυτικότερου •	ναυτικότερων •	ναυτικότερων •	ναυτικότερων •
accusative	ναυτικότερο •	ναυτικότερη •	ναυτικότερο •	ναυτικότερους •	ναυτικότερες •	ναυτικότερα •
vocative	ναυτικότερε •	ναυτικότερη •	ναυτικότερο •	ναυτικότεροι •	ναυτικότερες •	ναυτικότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ναυτικότερος", etc)

Noun

ναυτικός • (naftikós) m (plural ναυτικοί)

seaman, mariner, sailor, seafarer

Declension

Declension of ναυτικός

	singular	plural
nominative	ναυτικός •	ναυτικοί •
genitive	ναυτικού •	ναυτικών •
accusative	ναυτικό •	ναυτικούς •
vocative	ναυτικέ •	ναυτικοί •

Synonyms

ναύτης m (náftis)

Related terms

see: ναύτης m (náftis, “sailor”)

ναυτικός

Contents

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Descendants

Further reading

Greek

Etymology

Adjective

Declension

Noun

Declension

Synonyms

Related terms

Wikious

Boobota

Sagapedia