From πάνοπλος (pánoplos, “in full armour”) + -ῐ́ᾱ (-ĭ́ā), from πᾶς (pâs, “all, every”) + ὅπλον (hóplon, “armour”).
πᾰνοπλῐ́ᾱ • (pănoplĭ́ā) f (genitive πᾰνοπλῐ́ᾱς); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ πᾰνοπλῐ́ᾱ hē pănoplĭ́ā |
τὼ πᾰνοπλῐ́ᾱ tṑ pănoplĭ́ā |
αἱ πᾰνοπλῐ́αι hai pănoplĭ́ai | ||||||||||
| Genitive | τῆς πᾰνοπλῐ́ᾱς tês pănoplĭ́ās |
τοῖν πᾰνοπλῐ́αιν toîn pănoplĭ́ain |
τῶν πᾰνοπλῐῶν tôn pănoplĭôn | ||||||||||
| Dative | τῇ πᾰνοπλῐ́ᾳ têi pănoplĭ́āi |
τοῖν πᾰνοπλῐ́αιν toîn pănoplĭ́ain |
ταῖς πᾰνοπλῐ́αις taîs pănoplĭ́ais | ||||||||||
| Accusative | τὴν πᾰνοπλῐ́ᾱν tḕn pănoplĭ́ān |
τὼ πᾰνοπλῐ́ᾱ tṑ pănoplĭ́ā |
τᾱ̀ς πᾰνοπλῐ́ᾱς tā̀s pănoplĭ́ās | ||||||||||
| Vocative | πᾰνοπλῐ́ᾱ pănoplĭ́ā |
πᾰνοπλῐ́ᾱ pănoplĭ́ā |
πᾰνοπλῐ́αι pănoplĭ́ai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
πανοπλία • (panoplía) f (plural πανοπλίες)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | πανοπλία (panoplía) | πανοπλίες (panoplíes) |
| genitive | πανοπλίας (panoplías) | πανοπλιών (panoplión) |
| accusative | πανοπλία (panoplía) | πανοπλίες (panoplíes) |
| vocative | πανοπλία (panoplía) | πανοπλίες (panoplíes) |