From πλέκω (plékō, “to plait, twine”) + -σις (-sis).
πλέξῐς • (pléxis) f (genitive πλέξεως); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ πλέξῐς hē pléxis |
τὼ πλέξει tṑ pléxei |
αἱ πλέξεις hai pléxeis | ||||||||||
| Genitive | τῆς πλέξεως tês pléxeōs |
τοῖν πλεξέοιν toîn plexéoin |
τῶν πλέξεων tôn pléxeōn | ||||||||||
| Dative | τῇ πλέξει têi pléxei |
τοῖν πλεξέοιν toîn plexéoin |
ταῖς πλέξεσῐ / πλέξεσῐν taîs pléxesi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν πλέξῐν tḕn pléxin |
τὼ πλέξει tṑ pléxei |
τᾱ̀ς πλέξεις tā̀s pléxeis | ||||||||||
| Vocative | πλέξῐ pléxi |
πλέξει pléxei |
πλέξεις pléxeis | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||