προσλαμβάνω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word προσλαμβάνω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word προσλαμβάνω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say προσλαμβάνω in singular and plural. Everything you need to know about the word προσλαμβάνω you have here. The definition of the word προσλαμβάνω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofπροσλαμβάνω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From προσ- (pros-) +‎ λαμβάνω (lambánō).

Pronunciation

 

Verb

προσλᾰμβᾰ́νω • (proslămbắnō)

  1. to take or receive besides, get over and above
  2. to take to oneself, take as one's helper or partner
  3. to take hold of
  4. (in middle) to take part in, be accessory to
  5. to help, assist

Inflection

   Present: προσλαμβᾰ́νω, προσλαμβᾰ́νομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσλαμβᾰ́νω προσλαμβᾰ́νεις προσλαμβᾰ́νει προσλαμβᾰ́νετον προσλαμβᾰ́νετον προσλαμβᾰ́νομεν προσλαμβᾰ́νετε προσλαμβᾰ́νουσῐ(ν)
subjunctive προσλαμβᾰ́νω προσλαμβᾰ́νῃς προσλαμβᾰ́νῃ προσλαμβᾰ́νητον προσλαμβᾰ́νητον προσλαμβᾰ́νωμεν προσλαμβᾰ́νητε προσλαμβᾰ́νωσῐ(ν)
optative προσλαμβᾰ́νοιμῐ προσλαμβᾰ́νοις προσλαμβᾰ́νοι προσλαμβᾰ́νοιτον προσλαμβᾰνοίτην προσλαμβᾰ́νοιμεν προσλαμβᾰ́νοιτε προσλαμβᾰ́νοιεν
imperative   προσλάμβᾰνε προσλαμβᾰνέτω προσλαμβᾰ́νετον προσλαμβᾰνέτων   προσλαμβᾰ́νετε προσλαμβᾰνόντων
middle/
passive 		indicative προσλαμβᾰ́νομαι προσλαμβᾰ́νῃ,
προσλαμβᾰ́νει 		προσλαμβᾰ́νεται προσλαμβᾰ́νεσθον προσλαμβᾰ́νεσθον προσλαμβᾰνόμεθᾰ προσλαμβᾰ́νεσθε προσλαμβᾰ́νονται
subjunctive προσλαμβᾰ́νωμαι προσλαμβᾰ́νῃ προσλαμβᾰ́νηται προσλαμβᾰ́νησθον προσλαμβᾰ́νησθον προσλαμβᾰνώμεθᾰ προσλαμβᾰ́νησθε προσλαμβᾰ́νωνται
optative προσλαμβᾰνοίμην προσλαμβᾰ́νοιο προσλαμβᾰ́νοιτο προσλαμβᾰ́νοισθον προσλαμβᾰνοίσθην προσλαμβᾰνοίμεθᾰ προσλαμβᾰ́νοισθε προσλαμβᾰ́νοιντο
imperative   προσλαμβᾰ́νου προσλαμβᾰνέσθω προσλαμβᾰ́νεσθον προσλαμβᾰνέσθων   προσλαμβᾰ́νεσθε προσλαμβᾰνέσθων
active middle/passive
infinitive προσλαμβᾰ́νειν προσλαμβᾰ́νεσθαι
participle m προσλαμβᾰ́νων προσλαμβᾰνόμενος
f προσλαμβᾰ́νουσᾰ προσλαμβᾰνομένη
n προσλαμβᾰ́νον προσλαμβᾰνόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προσελάμβᾰνον, προσελαμβᾰνόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσελάμβᾰνον προσελάμβᾰνες προσελάμβᾰνε(ν) προσελαμβᾰ́νετον προσελαμβᾰνέτην προσελαμβᾰ́νομεν προσελαμβᾰ́νετε προσελάμβᾰνον
middle/
passive 		indicative προσελαμβᾰνόμην προσελαμβᾰ́νου προσελαμβᾰ́νετο προσελαμβᾰ́νεσθον προσελαμβᾰνέσθην προσελαμβᾰνόμεθᾰ προσελαμβᾰ́νεσθε προσελαμβᾰ́νοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προσλήψομαι, προσληφθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative προσλήψομαι προσλήψῃ,
προσλήψει 		προσλήψεται προσλήψεσθον προσλήψεσθον προσληψόμεθᾰ προσλήψεσθε προσλήψονται
optative προσληψοίμην προσλήψοιο προσλήψοιτο προσλήψοισθον προσληψοίσθην προσληψοίμεθᾰ προσλήψοισθε προσλήψοιντο
passive indicative προσληφθήσομαι προσληφθήσῃ προσληφθήσεται προσληφθήσεσθον προσληφθήσεσθον προσληφθησόμεθᾰ προσληφθήσεσθε προσληφθήσονται
optative προσληφθησοίμην προσληφθήσοιο προσληφθήσοιτο προσληφθήσοισθον προσληφθησοίσθην προσληφθησοίμεθᾰ προσληφθήσοισθε προσληφθήσοιντο
middle passive
infinitive προσλήψεσθαι προσληφθήσεσθαι
participle m προσληψόμενος προσληφθησόμενος
f προσληψομένη προσληφθησομένη
n προσληψόμενον προσληφθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προσέλᾰβον, προσελᾰβόμην, προσελήφθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσέλᾰβον προσέλᾰβες προσέλᾰβε(ν) προσελᾰ́βετον προσελᾰβέτην προσελᾰ́βομεν προσελᾰ́βετε προσέλᾰβον
subjunctive προσλᾰ́βω προσλᾰ́βῃς προσλᾰ́βῃ προσλᾰ́βητον προσλᾰ́βητον προσλᾰ́βωμεν προσλᾰ́βητε προσλᾰ́βωσῐ(ν)
optative προσλᾰ́βοιμῐ προσλᾰ́βοις προσλᾰ́βοι προσλᾰ́βοιτον προσλᾰβοίτην προσλᾰ́βοιμεν προσλᾰ́βοιτε προσλᾰ́βοιεν
imperative   πρόσλᾰβε προσλᾰβέτω προσλᾰ́βετον προσλᾰβέτων   προσλᾰ́βετε προσλᾰβόντων
middle indicative προσελᾰβόμην προσελᾰ́βου προσελᾰ́βετο προσελᾰ́βεσθον προσελᾰβέσθην προσελᾰβόμεθᾰ προσελᾰ́βεσθε προσελᾰ́βοντο
subjunctive προσλᾰ́βωμαι προσλᾰ́βῃ προσλᾰ́βηται προσλᾰ́βησθον προσλᾰ́βησθον προσλᾰβώμεθᾰ προσλᾰ́βησθε προσλᾰ́βωνται
optative προσλᾰβοίμην προσλᾰ́βοιο προσλᾰ́βοιτο προσλᾰ́βοισθον προσλᾰβοίσθην προσλᾰβοίμεθᾰ προσλᾰ́βοισθε προσλᾰ́βοιντο
imperative   προσλᾰβοῦ προσλᾰβέσθω προσλᾰ́βεσθον προσλᾰβέσθων   προσλᾰ́βεσθε προσλᾰβέσθων
passive indicative προσελήφθην προσελήφθης προσελήφθη προσελήφθητον προσεληφθήτην προσελήφθημεν προσελήφθητε προσελήφθησᾰν
subjunctive προσληφθῶ προσληφθῇς προσληφθῇ προσληφθῆτον προσληφθῆτον προσληφθῶμεν προσληφθῆτε προσληφθῶσῐ(ν)
optative προσληφθείην προσληφθείης προσληφθείη προσληφθεῖτον,
προσληφθείητον 		προσληφθείτην,
προσληφθειήτην 		προσληφθεῖμεν,
προσληφθείημεν 		προσληφθεῖτε,
προσληφθείητε 		προσληφθεῖεν,
προσληφθείησᾰν
imperative   προσλήφθητῐ προσληφθήτω προσλήφθητον προσληφθήτων   προσλήφθητε προσληφθέντων
active middle passive
infinitive προσλᾰβεῖν προσλᾰβέσθαι προσληφθῆναι
participle m προσλᾰβών προσλᾰβόμενος προσληφθείς
f προσλᾰβοῦσᾰ προσλᾰβομένη προσληφθεῖσᾰ
n προσλᾰβόν προσλᾰβόμενον προσληφθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: προσείληφᾰ, προσείλημμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσείληφᾰ προσείληφᾰς προσείληφε(ν) προσειλήφᾰτον προσειλήφᾰτον προσειλήφᾰμεν προσειλήφᾰτε προσειλήφᾱσῐ(ν)
subjunctive προσειλήφω προσειλήφῃς προσειλήφῃ προσειλήφητον προσειλήφητον προσειλήφωμεν προσειλήφητε προσειλήφωσῐ(ν)
optative προσειλήφοιμῐ,
προσειληφοίην 		προσειλήφοις,
προσειληφοίης 		προσειλήφοι,
προσειληφοίη 		προσειλήφοιτον προσειληφοίτην προσειλήφοιμεν προσειλήφοιτε προσειλήφοιεν
imperative   προσείληφε προσειληφέτω προσειλήφετον προσειληφέτων   προσειλήφετε προσειληφόντων
middle/
passive 		indicative προσείλημμαι προσείληψαι προσείληπται προσείληφθον προσείληφθον προσειλήμμεθᾰ προσείληφθε προσειλήφᾰται
subjunctive προσειλημμένος ὦ προσειλημμένος ᾖς προσειλημμένος ᾖ προσειλημμένω ἦτον προσειλημμένω ἦτον προσειλημμένοι ὦμεν προσειλημμένοι ἦτε προσειλημμένοι ὦσῐ(ν)
optative προσειλημμένος εἴην προσειλημμένος εἴης προσειλημμένος εἴη προσειλημμένω εἴητον/εἶτον προσειλημμένω εἰήτην/εἴτην προσειλημμένοι εἴημεν/εἶμεν προσειλημμένοι εἴητε/εἶτε προσειλημμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   προσείληψο προσειλήφθω προσείληφθον προσειλήφθων   προσείληφθε προσειλήφθων
active middle/passive
infinitive προσειληφέναι προσειλῆφθαι
participle m προσειληφώς προσειλημμένος
f προσειληφυῖᾰ προσειλημμένη
n προσειληφός προσειλημμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: προσειλήφειν, προσειλήμμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσειλήφειν,
προσειλήφη 		προσειλήφεις,
προσειλήφης 		προσειλήφει(ν) προσειλήφετον προσειληφέτην προσειλήφεμεν προσειλήφετε προσειλήφεσᾰν
middle/
passive 		indicative προσειλήμμην προσείληψο προσείληπτο προσείληφθον προσειλήφθην προσειλήμμεθᾰ προσείληφθε προσειλήφᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek προσλαμβάνω (proslambánō) with semantic loan from French acquérir.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɾo.slamˈva.no/
  • Hyphenation: προ‧σλαμ‧βά‧νω

Verb

προσλαμβάνω • (proslamváno) (past προσέλαβα, passive προσλαμβάνομαι, p‑past προσλήφθηκα/προσελήφθη) (transitive)

  1. to take on, to hire, to recruit (to employ, to give a job to)
  2. to take on (to begin to have or exhibit: characteristic)

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

References

  1. ^ προσλαμβάνω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Wikious
Boobota
Sagapedia