From Byzantine Greek σάπιος (sápios), from σαπίζω, from σήπω (sḗpō).
σάπιος • (sápios) m (feminine σάπια, neuter σάπιο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | σάπιος (sápios) | σάπια (sápia) | σάπιο (sápio) | σάπιοι (sápioi) | σάπιες (sápies) | σάπια (sápia) | |
genitive | σάπιου (sápiou) | σάπιας (sápias) | σάπιου (sápiou) | σάπιων (sápion) | σάπιων (sápion) | σάπιων (sápion) | |
accusative | σάπιο (sápio) | σάπια (sápia) | σάπιο (sápio) | σάπιους (sápious) | σάπιες (sápies) | σάπια (sápia) | |
vocative | σάπιε (sápie) | σάπια (sápia) | σάπιο (sápio) | σάπιοι (sápioi) | σάπιες (sápies) | σάπια (sápia) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο σάπιος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο σάπιος, etc.)