στάζω

Ancient Greek

Etymology

From an earlier *σταγ-ι̯ω (*stag-i̯ō), of uncertain origin; see also σταγών f (stagṓn, “drop”).^[1] Babiniotis rejects connections to Latin stāgnum (“standing water, pool”) and Welsh taen (“spreading, dispersion”),^[2] while Beekes tentatively supports a connection with stāgnum, which would imply a root of Proto-Indo-European *steh₂g- (“to seep, drip”), as well as perhaps Old Breton staer (“river, brook”) (< *stag-rā).^[3]

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /stáz.dɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈsta.zo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsta.zo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsta.zo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsta.zo/

Verb

στάζω • (stázō)

to drop, let fall drop by drop
to leak
to drip, trickle
to drop off (of ripe fruit)

Inflection

Present: στάζω, στάζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	στάζω	στάζεις	στάζει	στάζετον	στάζετον	στάζομεν	στάζετε	στάζουσῐ(ν)
	subjunctive	στάζω	στάζῃς	στάζῃ	στάζητον	στάζητον	στάζωμεν	στάζητε	στάζωσῐ(ν)
	optative	στάζοιμῐ	στάζοις	στάζοι	στάζοιτον	σταζοίτην	στάζοιμεν	στάζοιτε	στάζοιεν
	imperative		στᾶζε	σταζέτω	στάζετον	σταζέτων		στάζετε	σταζόντων
middle/ passive	indicative	στάζομαι	στάζῃ, στάζει	στάζεται	στάζεσθον	στάζεσθον	σταζόμεθᾰ	στάζεσθε	στάζονται
	subjunctive	στάζωμαι	στάζῃ	στάζηται	στάζησθον	στάζησθον	σταζώμεθᾰ	στάζησθε	στάζωνται
	optative	σταζοίμην	στάζοιο	στάζοιτο	στάζοισθον	σταζοίσθην	σταζοίμεθᾰ	στάζοισθε	στάζοιντο
	imperative		στάζου	σταζέσθω	στάζεσθον	σταζέσθων		στάζεσθε	σταζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		στάζειν				στάζεσθαι
participle	m	στάζων				σταζόμενος
	f	στάζουσᾰ				σταζομένη
	n	στᾶζον				σταζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔσταζον, ἐσταζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔσταζον	ἔσταζες	ἔσταζε(ν)	ἐστάζετον	ἐσταζέτην	ἐστάζομεν	ἐστάζετε	ἔσταζον
middle/ passive	indicative	ἐσταζόμην	ἐστάζου	ἐστάζετο	ἐστάζεσθον	ἐσταζέσθην	ἐσταζόμεθᾰ	ἐστάζεσθε	ἐστάζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: στάξω, στάξομαι, σταχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	στάξω	στάξεις	στάξει	στάξετον	στάξετον	στάξομεν	στάξετε	στάξουσῐ(ν)
active	optative	στάξοιμῐ	στάξοις	στάξοι	στάξοιτον	σταξοίτην	στάξοιμεν	στάξοιτε	στάξοιεν
middle	indicative	στάξομαι	στάξῃ, στάξει	στάξεται	στάξεσθον	στάξεσθον	σταξόμεθᾰ	στάξεσθε	στάξονται
middle	optative	σταξοίμην	στάξοιο	στάξοιτο	στάξοισθον	σταξοίσθην	σταξοίμεθᾰ	στάξοισθε	στάξοιντο
passive	indicative	σταχθήσομαι	σταχθήσῃ	σταχθήσεται	σταχθήσεσθον	σταχθήσεσθον	σταχθησόμεθᾰ	σταχθήσεσθε	σταχθήσονται
passive	optative	σταχθησοίμην	σταχθήσοιο	σταχθήσοιτο	σταχθήσοισθον	σταχθησοίσθην	σταχθησοίμεθᾰ	σταχθήσοισθε	σταχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		στάξειν			στάξεσθαι		σταχθήσεσθαι
participle	m	στάξων			σταξόμενος		σταχθησόμενος
	f	στάξουσᾰ			σταξομένη		σταχθησομένη
	n	στᾶξον			σταξόμενον		σταχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔσταξᾰ, ἐσταξᾰ́μην, ἐστάχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔσταξᾰ	ἔσταξᾰς	ἔσταξε(ν)	ἐστάξᾰτον	ἐσταξᾰ́την	ἐστάξᾰμεν	ἐστάξᾰτε	ἔσταξᾰν
	subjunctive	στάξω	στάξῃς	στάξῃ	στάξητον	στάξητον	στάξωμεν	στάξητε	στάξωσῐ(ν)
	optative	στάξαιμῐ	στάξειᾰς, στάξαις	στάξειε(ν), στάξαι	στάξαιτον	σταξαίτην	στάξαιμεν	στάξαιτε	στάξειᾰν, στάξαιεν
	imperative		στᾶξον	σταξᾰ́τω	στάξᾰτον	σταξᾰ́των		στάξᾰτε	σταξᾰ́ντων
middle	indicative	ἐσταξᾰ́μην	ἐστάξω	ἐστάξᾰτο	ἐστάξᾰσθον	ἐσταξᾰ́σθην	ἐσταξᾰ́μεθᾰ	ἐστάξᾰσθε	ἐστάξᾰντο
	subjunctive	στάξωμαι	στάξῃ	στάξηται	στάξησθον	στάξησθον	σταξώμεθᾰ	στάξησθε	στάξωνται
	optative	σταξαίμην	στάξαιο	στάξαιτο	στάξαισθον	σταξαίσθην	σταξαίμεθᾰ	στάξαισθε	στάξαιντο
	imperative		στᾶξαι	σταξᾰ́σθω	στάξᾰσθον	σταξᾰ́σθων		στάξᾰσθε	σταξᾰ́σθων
passive	indicative	ἐστάχθην	ἐστάχθης	ἐστάχθη	ἐστάχθητον	ἐσταχθήτην	ἐστάχθημεν	ἐστάχθητε	ἐστάχθησᾰν
	subjunctive	σταχθῶ	σταχθῇς	σταχθῇ	σταχθῆτον	σταχθῆτον	σταχθῶμεν	σταχθῆτε	σταχθῶσῐ(ν)
	optative	σταχθείην	σταχθείης	σταχθείη	σταχθεῖτον, σταχθείητον	σταχθείτην, σταχθειήτην	σταχθεῖμεν, σταχθείημεν	σταχθεῖτε, σταχθείητε	σταχθεῖεν, σταχθείησᾰν
	imperative		στάχθητῐ	σταχθήτω	στάχθητον	σταχθήτων		στάχθητε	σταχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		στᾶξαι			στάξᾰσθαι		σταχθῆναι
participle	m	στάξᾱς			σταξᾰ́μενος		σταχθείς
	f	στάξᾱσᾰ			σταξᾰμένη		σταχθεῖσᾰ
	n	στᾶξᾰν			σταξᾰ́μενον		σταχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐστάγην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐστάγην	ἐστάγης	ἐστάγη	ἐστάγητον	ἐσταγήτην	ἐστάγημεν	ἐστάγητε	ἐστάγησᾰν
	subjunctive	σταγῶ	σταγῇς	σταγῇ	σταγῆτον	σταγῆτον	σταγῶμεν	σταγῆτε	σταγῶσῐ(ν)
	optative	σταγείην	σταγείης	σταγείη	σταγεῖτον, σταγείητον	σταγείτην, σταγειήτην	σταγεῖμεν, σταγείημεν	σταγεῖτε, σταγείητε	σταγεῖεν, σταγείησᾰν
	imperative		στάγηθῐ	σταγήτω	στάγητον	σταγήτων		στάγητε	σταγέντων
							passive
infinitive							σταγῆναι
participle	m						σταγείς
	f						σταγεῖσᾰ
	n						σταγέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Synonyms

σταλάσσω (stalássō)

Derived terms

στᾰκτή (staktḗ)
στᾰκτός (staktós)

Related terms

Compounds

ἀποστάζω (apostázō, “let fall drop by drop, distil away”)
διαστάζω (diastázō, “leak, pour”)
ἐκστάζω (ekstázō, “exude, drain out”)
ἐναποστάζω (enapostázō, “drip with”)
ἐνστάζω (enstázō, “drop in”)
ἐπιστάζω (epistázō, “let fall in drops upon”)
καταστάζω (katastázō, “shed, drip”)
παραστάζω (parastázō, “drop upon”)
παρενστάζω (parenstázō, “drop in besides”)
περιστάζω (peristázō, “sprinkle all round”)
ποτιστάζω (potistázō, “Doric of προσστάζω; distil metals”)
προσστάζω (prosstázō, “drop on, shed over”)
συναποστάζω (sunapostázō, “let drop along with”)
ὑποστάζω (hupostázō, “drop slowly”)

and see → σταγών f (stagṓn, “drop”)

References

^ Hofmann, J. B. (1949) “στάζω”, in Etymologisches Wörterbuch des Griechischen‎ (in German), Munich: R. Oldenbourg
^ στάζω - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre
^ Beekes, Robert S. P. (2010) “στάζω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1388

Greek

Etymology

From Ancient Greek στάζω.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈsta.zo/
Hyphenation: στά‧ζω

Verb

στάζω • (stázo) (past έσταξα, passive —) (rare passive στάζομαι, passive past στάχτηκα)^[1]

(transitive) to drip, dribble, trickle (fall one drop at a time or slowly steadily)
Έσταξε λίγο κονιάκ στο τσάι της.
Éstaxe lígo koniák sto tsái tis.
She dripped a little cognac into her tea.
(transitive) to leak, drip, (of nose, eyes etc) be runny
Πρέπει να καλέσουμε τον υδραυλικό, στάζει ο νεροχύτης.
Prépei na kalésoume ton ydravlikó, stázei o nerochýtis.
We'll have to call the plumber, the sink is leaking.
(colloquial, idiomatic) to cross someone's palm, cough up (pay for)
Στάξε μου πριν σου πω πληροφορίες!
Stáxe mou prin sou po pliroforíes!
Cough up before I tell you any information!

Conjugation

στάζω στάζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	στάζω	στάξω	στάζομαι²	σταχτώ
2 sg	στάζεις	στάξεις	στάζεσαι	σταχτείς
3 sg	στάζει¹	στάξει	στάζεται	σταχτεί

1 pl	στάζουμε, [‑ομε]	στάξουμε, [‑ομε]	σταζόμαστε	σταχτούμε
2 pl	στάζετε	στάξετε	στάζεστε, σταζόσαστε	σταχτείτε
3 pl	στάζουν(ε)	στάξουν(ε)	στάζονται	σταχτούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	έσταζα	έσταξα	σταζόμουν(α)	στάχτηκα
2 sg	έσταζες	έσταξες	σταζόσουν(α)	στάχτηκες
3 sg	έσταζε	έσταξε	σταζόταν(ε)	στάχτηκε

1 pl	στάζαμε	στάξαμε	σταζόμασταν, (‑όμαστε)	σταχτήκαμε
2 pl	στάζατε	στάξατε	σταζόσασταν, (‑όσαστε)	σταχτήκατε
3 pl	έσταζαν, στάζαν(ε)	έσταξαν, στάξαν(ε)	στάζονταν, (σταζόντουσαν)	στάχτηκαν, σταχτήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα στάζω ➤	θα στάξω ➤	θα στάζομαι ➤	θα σταχτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα στάζεις, …	θα στάξεις, …	θα στάζεσαι, …	θα σταχτείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … στάξει έχω, έχεις, … σταγμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … σταχτεί είμαι, είσαι, … σταγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … στάξει είχα, είχες, … σταγμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … σταχτεί ήμουν, ήσουν, … σταγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … στάξει θα έχω, θα έχεις, … σταγμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … σταχτεί θα είμαι, θα είσαι, … σταγμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	στάζε	στάξε	—	στάξου
2 pl	στάζετε	στάξτε	στάζεστε	σταχτείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	στάζοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας στάξει ➤		σταγμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	στάξει		σταχτεί


Notes Appendix:Greek verbs	1. Also as impersonal verb: "it leaks/drips" 2. All passive forms are rare. Their meaning is 'I stained myself by dripping'. • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

σταλάζω (stalázo)

Derived terms

Expressions

έχω (κάποιον) μη στάξει και μη βρέξει (écho (kápoion) mi stáxei kai mi vréxei, “I treat (someone) with special care”)
στάζω δηλητήριο (stázo dilitírio, “literally: drip poison; speak with malice”)
στάζω μέλι (stázo méli, “literally: drip honey; speak sweetly”)
στάζω φαρμάκι (stázo farmáki, “literally: drip poison; speak with malice”)

Related terms

αιμοσταγής (aimostagís, “blood-dripping”)
απεσταγμένος (apestagménos, “distilled”, participle)
απόσταγμα n (apóstagma, “essence, extract”)
αποστάζω (apostázo, “distil”)
απόσταξη f (apóstaxi, “distillation”)
αποστακτήρας f (apostaktíras, “still”)
αποστακτήριο n (apostaktírio, “distillery”)
ροδόσταγμα n (rodóstagma, “rosewater”)

and see: σταγόνα f (stagóna, “drop”)

References

^ στάζω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1] Hofmann, J. B. (1949) “στάζω”, in Etymologisches Wörterbuch des Griechischen‎ (in German), Munich: R. Oldenbourg

[2] στάζω - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre

[3] Beekes, Robert S. P. (2010) “στάζω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1388

[4] στάζω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1]

[2]

[3]

[1]

στάζω

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Verb

Inflection

Synonyms

Derived terms

Related terms

References

Further reading

Greek

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Synonyms

Derived terms

Related terms

References

Wikious

Boobota

Sagapedia