From στείχω (steíkhō, “walk, march, go or come, march in line or order”), from Proto-Indo-European *steygʰ- (“to walk”).
Cognate with German steigen, English sty, stair, stile and possibly Latin vestīgō. See also στοῖχος (stoîkhos, “row in an ascending series, column”), στόχος (stókhos, “pillar of brick”), and στίξ (stíx, “row, line, rank, file (of soldiers)”).
στῐ́χος • (stíkhos) m (genitive στῐ́χου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ στῐ́χος ho stíkhos |
τὼ στῐ́χω tṑ stíkhō |
οἱ στῐ́χοι hoi stíkhoi | ||||||||||
Genitive | τοῦ στῐ́χου toû stíkhou |
τοῖν στῐ́χοιν toîn stíkhoin |
τῶν στῐ́χων tôn stíkhōn | ||||||||||
Dative | τῷ στῐ́χῳ tôi stíkhōi |
τοῖν στῐ́χοιν toîn stíkhoin |
τοῖς στῐ́χοις toîs stíkhois | ||||||||||
Accusative | τὸν στῐ́χον tòn stíkhon |
τὼ στῐ́χω tṑ stíkhō |
τοὺς στῐ́χους toùs stíkhous | ||||||||||
Vocative | στῐ́χε stíkhe |
στῐ́χω stíkhō |
στῐ́χοι stíkhoi | ||||||||||
Notes: |
|
From Ancient Greek στίχος (stíkhos).
στίχος • (stíchos) m (plural στίχοι)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | στίχος (stíchos) | στίχοι (stíchoi) |
genitive | στίχου (stíchou) | στίχων (stíchon) |
accusative | στίχο (stícho) | στίχους (stíchous) |
vocative | στίχε (stíche) | στίχοι (stíchoi) |