From στῦλος (stûlos, “pillar”) + -βᾰ́της (-bắtēs, “walker, from βαίνω (“to walk, to tread”)”).
στῡλοβᾰ́της • (stūlobắtēs) m (genitive στῡλοβᾰ́του); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ στῡλοβᾰ́της ho stūlobắtēs |
τὼ στῡλοβᾰ́τᾱ tṑ stūlobắtā |
οἱ στῡλοβᾰ́ται hoi stūlobắtai | ||||||||||
Genitive | τοῦ στῡλοβᾰ́του toû stūlobắtou |
τοῖν στῡλοβᾰ́ταιν toîn stūlobắtain |
τῶν στῡλοβᾰτῶν tôn stūlobătôn | ||||||||||
Dative | τῷ στῡλοβᾰ́τῃ tôi stūlobắtēi |
τοῖν στῡλοβᾰ́ταιν toîn stūlobắtain |
τοῖς στῡλοβᾰ́ταις toîs stūlobắtais | ||||||||||
Accusative | τὸν στῡλοβᾰ́την tòn stūlobắtēn |
τὼ στῡλοβᾰ́τᾱ tṑ stūlobắtā |
τοὺς στῡλοβᾰ́τᾱς toùs stūlobắtās | ||||||||||
Vocative | στῡλοβᾰ́τᾰ stūlobắtă |
στῡλοβᾰ́τᾱ stūlobắtā |
στῡλοβᾰ́ται stūlobắtai | ||||||||||
Notes: |
|
From Ancient Greek στυλοβάτης (stulobátēs).
στυλοβάτης • (stylovátis) m (plural στυλοβάτες, feminine στυλοβάτρια or στυλοβάτισσα)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | στυλοβάτης (stylovátis) | στυλοβάτες (stylovátes) |
genitive | στυλοβάτη (stylováti) | στυλοβατών (stylovatón) |
accusative | στυλοβάτη (stylováti) | στυλοβάτες (stylovátes) |
vocative | στυλοβάτη (stylováti) | στυλοβάτες (stylovátes) |