From σῡκοφᾰ́ντης (sūkophắntēs, “denouncer, informer”) + -ία (-ía).
σῡκοφᾰντῐ́ᾱ • (sūkophăntĭ́ā) f (genitive σῡκοφᾰντῐ́ᾱς); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ σῡκοφᾰντῐ́ᾱ hē sūkophăntĭ́ā |
τὼ σῡκοφᾰντῐ́ᾱ tṑ sūkophăntĭ́ā |
αἱ σῡκοφᾰντῐ́αι hai sūkophăntĭ́ai | ||||||||||
Genitive | τῆς σῡκοφᾰντῐ́ᾱς tês sūkophăntĭ́ās |
τοῖν σῡκοφᾰντῐ́αιν toîn sūkophăntĭ́ain |
τῶν σῡκοφᾰντῐῶν tôn sūkophăntĭôn | ||||||||||
Dative | τῇ σῡκοφᾰντῐ́ᾳ têi sūkophăntĭ́āi |
τοῖν σῡκοφᾰντῐ́αιν toîn sūkophăntĭ́ain |
ταῖς σῡκοφᾰντῐ́αις taîs sūkophăntĭ́ais | ||||||||||
Accusative | τὴν σῡκοφᾰντῐ́ᾱν tḕn sūkophăntĭ́ān |
τὼ σῡκοφᾰντῐ́ᾱ tṑ sūkophăntĭ́ā |
τᾱ̀ς σῡκοφᾰντῐ́ᾱς tā̀s sūkophăntĭ́ās | ||||||||||
Vocative | σῡκοφᾰντῐ́ᾱ sūkophăntĭ́ā |
σῡκοφᾰντῐ́ᾱ sūkophăntĭ́ā |
σῡκοφᾰντῐ́αι sūkophăntĭ́ai | ||||||||||
Notes: |
|