From συμπίπτω (sumpíptō, “happen, occur”) + -μα (-ma).
σῠ́μπτωμᾰ • (súmptōma) n (genitive σῠμπτώμᾰτος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ σῠ́μπτωμᾰ tò súmptōma |
τὼ σῠμπτώμᾰτε tṑ sumptṓmate |
τᾰ̀ σῠμπτώμᾰτᾰ tà sumptṓmata | ||||||||||
Genitive | τοῦ σῠμπτώμᾰτος toû sumptṓmatos |
τοῖν σῠμπτωμᾰ́τοιν toîn sumptōmátoin |
τῶν σῠμπτωμᾰ́των tôn sumptōmátōn | ||||||||||
Dative | τῷ σῠμπτώμᾰτῐ tôi sumptṓmati |
τοῖν σῠμπτωμᾰ́τοιν toîn sumptōmátoin |
τοῖς σῠμπτώμᾰσῐ / σῠμπτώμᾰσῐν toîs sumptṓmasi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ σῠ́μπτωμᾰ tò súmptōma |
τὼ σῠμπτώμᾰτε tṑ sumptṓmate |
τᾰ̀ σῠμπτώμᾰτᾰ tà sumptṓmata | ||||||||||
Vocative | σῠ́μπτωμᾰ súmptōma |
σῠμπτώμᾰτε sumptṓmate |
σῠμπτώμᾰτᾰ sumptṓmata | ||||||||||
Notes: |
|
From Ancient Greek σύμπτωμα (súmptōma).
σύμπτωμα • (sýmptoma) n (plural συμπτώματα)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | σύμπτωμα (sýmptoma) | συμπτώματα (symptómata) |
genitive | συμπτώματος (symptómatos) | συμπτωμάτων (symptomáton) |
accusative | σύμπτωμα (sýmptoma) | συμπτώματα (symptómata) |
vocative | σύμπτωμα (sýmptoma) | συμπτώματα (symptómata) |