τόξον (tóxon, “bow”) + -της (-tēs, masculine suffix for person concerned with something)
τοξότης • (toxótēs) m (genitive τοξότου); first declension (Epic, Ionic, Doric, Attic, Koine)
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ τοξότης ho toxótēs |
τὼ τοξότᾱ tṑ toxótā |
οἱ τοξόται hoi toxótai | ||||||||||
Genitive | τοῦ τοξότου toû toxótou |
τοῖν τοξόταιν toîn toxótain |
τῶν τοξοτῶν tôn toxotôn | ||||||||||
Dative | τῷ τοξότῃ tôi toxótēi |
τοῖν τοξόταιν toîn toxótain |
τοῖς τοξόταις toîs toxótais | ||||||||||
Accusative | τὸν τοξότην tòn toxótēn |
τὼ τοξότᾱ tṑ toxótā |
τοὺς τοξότᾱς toùs toxótās | ||||||||||
Vocative | τοξότᾰ toxóta |
τοξότᾱ toxótā |
τοξόται toxótai | ||||||||||
Notes: |
|
From Ancient Greek τοξότης (toxótēs).
τοξότης • (toxótis) m (plural τοξότες, feminine τοξότρια)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | τοξότης (toxótis) | τοξότες (toxótes) |
genitive | τοξότη (toxóti) | τοξοτών (toxotón) |
accusative | τοξότη (toxóti) | τοξότες (toxótes) |
vocative | τοξότη (toxóti) | τοξότες (toxótes) |