Hello, you have come here looking for the meaning of the word
υπάρχω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
υπάρχω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
υπάρχω in singular and plural. Everything you need to know about the word
υπάρχω you have here. The definition of the word
υπάρχω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
υπάρχω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Greek
Etymology
From Ancient Greek ὑπάρχω (hupárkhō, “to begin, to exist”).
Pronunciation
- IPA(key): /iˈpar.xo/
- Hyphenation: υ‧πάρ‧χω
Verb
υπάρχω • (ypárcho) (past υπήρξα, passive —)
- to exist, be, live
- Σκέφτομαι, άρα υπάρχω. ― Skéftomai, ára ypárcho. ― I think, therefore I am.
- Έντονη ανησυχία υπάρχει για το μέλλον. ― Éntoni anisychía ypárchei gia to méllon. ― There is great concern for the future.
- Ο θείος μου υπήρξε πρόεδρος του σωματείου. ― O theíos mou ypírxe próedros tou somateíou. ― My uncle was association president.
- Μήπως υπάρχει βιβλιοπωλείο εδώ κοντά; ― Mípos ypárchei vivliopoleío edó kontá? ― Is there a bookshop near here?
Conjugation
υπάρχω (active forms only)
|
|
Active voice ➤
|
| Indicative mood ➤
|
Imperfective aspect ➤
|
Perfective aspect ➤
|
| Non-past tenses ➤
|
Present ➤
|
Dependent ➤
|
| 1 sg
|
υπάρχω
|
υπάρξω
|
| 2 sg
|
υπάρχεις
|
υπάρξεις
|
| 3 sg
|
υπάρχει
|
υπάρξει
|
|
|
| 1 pl
|
υπάρχουμε, [‑ομε]
|
υπάρξουμε, [‑ομε]
|
| 2 pl
|
υπάρχετε
|
υπάρξετε
|
| 3 pl
|
υπάρχουν(ε)
|
υπάρξουν(ε)
|
|
|
| Past tenses ➤
|
Imperfect ➤
|
Simple past ➤
|
| 1 sg
|
υπήρχα
|
υπήρξα
|
| 2 sg
|
υπήρχες
|
υπήρξες
|
| 3 sg
|
υπήρχε
|
υπήρξε
|
|
|
| 1 pl
|
υπάρχαμε
|
υπάρξαμε
|
| 2 pl
|
υπάρχατε
|
υπάρξατε
|
| 3 pl
|
υπήρχαν, υπάρχαν(ε)
|
υπήρξαν, υπάρξαν(ε)
|
|
|
| Future tenses ➤
|
Continuous ➤
|
Simple ➤
|
| 1 sg
|
θα υπάρχω ➤
|
θα υπάρξω ➤
|
| 2,3 sg, 1,2,3 pl
|
θα υπάρχεις, …
|
θα υπάρξεις, …
|
|
|
|
|
Perfect aspect ➤
|
| Present perfect ➤
|
έχω, έχεις, … υπάρξει
|
|
| Past perfect ➤
|
είχα, είχες, … υπάρξει
|
|
| Future perfect ➤
|
θα έχω, θα έχεις, … υπάρξει
|
|
|
|
| Subjunctive mood ➤
|
Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
|
|
|
| Imperative mood ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
| 2 sg
|
—
|
—
|
| 2 pl
|
υπάρχετε
|
υπάρξτε
|
|
|
| Other forms
|
| Active present participle ➤
|
declinable: υπάρχων, υπάρχουσα, υπάρχον
indeclinable: υπάρχοντας ➤
|
| Active perfect participle ➤
|
έχοντας υπάρξει ➤
|
| Passive perfect participle ➤
|
—
|
|
|
| Nonfinite form ➤
|
υπάρξει
|
|
|
|
|
Notes
Appendix:Greek verbs
|
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic.
• Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
• Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
|
|
|
Coordinate terms
- compare with: είμαι (eímai, “to be”) and υφίσταμαι (yfístamai, “to subsist”)
- ανύπαρκτος (anýparktos, “nonexistent”, adjective)
- ανυπαρξία f (anyparxía, “nonexistence”)
- αυθύπαρκτος (afthýparktos, “self-contained”, adjective)
- αυθυπαρξία f (afthyparxía, “self-existence”)
- ενυπάρχω (enypárcho, “to exist inside”)
- προϋπάρχω (proÿpárcho, “to preexist”)
- συνυπάρχω (synypárcho, “to coexist”)
- υπαρκτικός (yparktikós, “existential”, adjective)
- υπαρκτός (yparktós, “existing”, adjective)
- ύπαρξη f (ýparxi, “existence”)
- υπαρξισμός m (yparxismós, “existentialism”)
- and see: αρχή f (archí, “beginning; authority”)