From Ancient Greek ὑπέροχος (hupérokhos), from ὑπερέχω (huperékhō, “to be better that”), from ῠ̔πέρ (hupér, “above, more”) + ἔχω (ékhō, “to have”).
υπέροχος • (ypérochos) m (feminine υπέροχη, neuter υπέροχο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | υπέροχος (ypérochos) | υπέροχη (ypérochi) | υπέροχο (ypérocho) | υπέροχοι (ypérochoi) | υπέροχες (ypéroches) | υπέροχα (ypérocha) | |
genitive | υπέροχου (ypérochou) | υπέροχης (ypérochis) | υπέροχου (ypérochou) | υπέροχων (ypérochon) | υπέροχων (ypérochon) | υπέροχων (ypérochon) | |
accusative | υπέροχο (ypérocho) | υπέροχη (ypérochi) | υπέροχο (ypérocho) | υπέροχους (ypérochous) | υπέροχες (ypéroches) | υπέροχα (ypérocha) | |
vocative | υπέροχε (ypéroche) | υπέροχη (ypérochi) | υπέροχο (ypérocho) | υπέροχοι (ypérochoi) | υπέροχες (ypéroches) | υπέροχα (ypérocha) |