From φιλοσοφίᾱ (philosophíā) + -ικός (-ikós).
φῐλοσοφῐκός • (philosophikós) m (feminine φῐλοσοφῐκή, neuter φῐλοσοφῐκόν); first/second declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | φῐλοσοφῐκός philosophikós |
φῐλοσοφῐκή philosophikḗ |
φῐλοσοφῐκόν philosophikón |
φῐλοσοφῐκώ philosophikṓ |
φῐλοσοφῐκᾱ́ philosophikā́ |
φῐλοσοφῐκώ philosophikṓ |
φῐλοσοφῐκοί philosophikoí |
φῐλοσοφῐκαί philosophikaí |
φῐλοσοφῐκᾰ́ philosophiká | |||||
| Genitive | φῐλοσοφῐκοῦ philosophikoû |
φῐλοσοφῐκῆς philosophikês |
φῐλοσοφῐκοῦ philosophikoû |
φῐλοσοφῐκοῖν philosophikoîn |
φῐλοσοφῐκαῖν philosophikaîn |
φῐλοσοφῐκοῖν philosophikoîn |
φῐλοσοφῐκῶν philosophikôn |
φῐλοσοφῐκῶν philosophikôn |
φῐλοσοφῐκῶν philosophikôn | |||||
| Dative | φῐλοσοφῐκῷ philosophikôi |
φῐλοσοφῐκῇ philosophikêi |
φῐλοσοφῐκῷ philosophikôi |
φῐλοσοφῐκοῖν philosophikoîn |
φῐλοσοφῐκαῖν philosophikaîn |
φῐλοσοφῐκοῖν philosophikoîn |
φῐλοσοφῐκοῖς philosophikoîs |
φῐλοσοφῐκαῖς philosophikaîs |
φῐλοσοφῐκοῖς philosophikoîs | |||||
| Accusative | φῐλοσοφῐκόν philosophikón |
φῐλοσοφῐκήν philosophikḗn |
φῐλοσοφῐκόν philosophikón |
φῐλοσοφῐκώ philosophikṓ |
φῐλοσοφῐκᾱ́ philosophikā́ |
φῐλοσοφῐκώ philosophikṓ |
φῐλοσοφῐκούς philosophikoús |
φῐλοσοφῐκᾱ́ς philosophikā́s |
φῐλοσοφῐκᾰ́ philosophiká | |||||
| Vocative | φῐλοσοφῐκέ philosophiké |
φῐλοσοφῐκή philosophikḗ |
φῐλοσοφῐκόν philosophikón |
φῐλοσοφῐκώ philosophikṓ |
φῐλοσοφῐκᾱ́ philosophikā́ |
φῐλοσοφῐκώ philosophikṓ |
φῐλοσοφῐκοί philosophikoí |
φῐλοσοφῐκαί philosophikaí |
φῐλοσοφῐκᾰ́ philosophiká | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| φῐλοσοφῐκῶς philosophikôs |
φῐλοσοφῐκώτερος philosophikṓteros |
φῐλοσοφῐκώτᾰτος philosophikṓtatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Learned borrowing from Koine Greek φιλοσοφικός (philosophikós).[1] By surface analysis, φιλοσοφ(ία) f (filosof(ía)) + -ικός (-ikós).
φιλοσοφικός • (filosofikós) m (feminine φιλοσοφική, neuter φιλοσοφικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | φιλοσοφικός (filosofikós) | φιλοσοφική (filosofikí) | φιλοσοφικό (filosofikó) | φιλοσοφικοί (filosofikoí) | φιλοσοφικές (filosofikés) | φιλοσοφικά (filosofiká) | |
| genitive | φιλοσοφικού (filosofikoú) | φιλοσοφικής (filosofikís) | φιλοσοφικού (filosofikoú) | φιλοσοφικών (filosofikón) | φιλοσοφικών (filosofikón) | φιλοσοφικών (filosofikón) | |
| accusative | φιλοσοφικό (filosofikó) | φιλοσοφική (filosofikí) | φιλοσοφικό (filosofikó) | φιλοσοφικούς (filosofikoús) | φιλοσοφικές (filosofikés) | φιλοσοφικά (filosofiká) | |
| vocative | φιλοσοφικέ (filosofiké) | φιλοσοφική (filosofikí) | φιλοσοφικό (filosofikó) | φιλοσοφικοί (filosofikoí) | φιλοσοφικές (filosofikés) | φιλοσοφικά (filosofiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο φιλοσοφικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο φιλοσοφικός, etc.)