χείρ (kheír) + -ουργός (-ourgós), literally “hand worker”.
χειρουργός • (kheirourgós) m (genitive χειρουργοῦ); second declension (Koine)
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ χειρουργός ho kheirourgós |
τὼ χειρουργώ tṑ kheirourgṓ |
οἱ χειρουργοί hoi kheirourgoí | ||||||||||
Genitive | τοῦ χειρουργοῦ toû kheirourgoû |
τοῖν χειρουργοῖν toîn kheirourgoîn |
τῶν χειρουργῶν tôn kheirourgôn | ||||||||||
Dative | τῷ χειρουργῷ tôi kheirourgôi |
τοῖν χειρουργοῖν toîn kheirourgoîn |
τοῖς χειρουργοῖς toîs kheirourgoîs | ||||||||||
Accusative | τὸν χειρουργόν tòn kheirourgón |
τὼ χειρουργώ tṑ kheirourgṓ |
τοὺς χειρουργούς toùs kheirourgoús | ||||||||||
Vocative | χειρουργέ kheirourgé |
χειρουργώ kheirourgṓ |
χειρουργοί kheirourgoí | ||||||||||
Notes: |
|
χειρουργός • (cheirourgós) m or f (plural χειρουργοί)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | χειρουργός (cheirourgós) | χειρουργοί (cheirourgoí) |
genitive | χειρουργού (cheirourgoú) | χειρουργών (cheirourgón) |
accusative | χειρουργό (cheirourgó) | χειρουργούς (cheirourgoús) |
vocative | χειρουργέ (cheirourgé) | χειρουργοί (cheirourgoí) |