From χρηστομᾰθέω (khrēstomathéō, “be desirous for learning”), from χρηστός (khrēstós, “useful”) + μανθάνω (manthánō, “learn”).
χρηστομᾰ́θειᾰ • (khrēstomátheia) f (genitive χρηστομᾰθείᾱς); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ χρηστομᾰ́θειᾰ hē khrēstomátheia |
τὼ χρηστομᾰθείᾱ tṑ khrēstomatheíā |
αἱ χρηστομᾰ́θειαι hai khrēstomátheiai | ||||||||||
Genitive | τῆς χρηστομᾰθείᾱς tês khrēstomatheíās |
τοῖν χρηστομᾰθείαιν toîn khrēstomatheíain |
τῶν χρηστομᾰθειῶν tôn khrēstomatheiôn | ||||||||||
Dative | τῇ χρηστομᾰθείᾳ têi khrēstomatheíāi |
τοῖν χρηστομᾰθείαιν toîn khrēstomatheíain |
ταῖς χρηστομᾰθείαις taîs khrēstomatheíais | ||||||||||
Accusative | τὴν χρηστομᾰ́θειᾰν tḕn khrēstomátheian |
τὼ χρηστομᾰθείᾱ tṑ khrēstomatheíā |
τᾱ̀ς χρηστομᾰθείᾱς tā̀s khrēstomatheíās | ||||||||||
Vocative | χρηστομᾰ́θειᾰ khrēstomátheia |
χρηστομᾰθείᾱ khrēstomatheíā |
χρηστομᾰ́θειαι khrēstomátheiai | ||||||||||
Notes: |
|