From вино́ (vynó) + -о- (-o-) + торго́вець (torhóvecʹ). Compare Russian виноторго́вец (vinotorgóvec).
виноторго́вець • (vynotorhóvecʹ) m pers (genitive виноторго́вця, nominative plural виноторго́вці, genitive plural виноторго́вців)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | виноторго́вець vynotorhóvecʹ |
виноторго́вці vynotorhóvci |
genitive | виноторго́вця vynotorhóvcja |
виноторго́вців vynotorhóvciv |
dative | виноторго́вцеві, виноторго́вцю vynotorhóvcevi, vynotorhóvcju |
виноторго́вцям vynotorhóvcjam |
accusative | виноторго́вця vynotorhóvcja |
виноторго́вців vynotorhóvciv |
instrumental | виноторго́вцем vynotorhóvcem |
виноторго́вцями vynotorhóvcjamy |
locative | виноторго́вцеві, виноторго́вцю, виноторго́вці vynotorhóvcevi, vynotorhóvcju, vynotorhóvci |
виноторго́вцях vynotorhóvcjax |
vocative | виноторго́вцю vynotorhóvcju |
виноторго́вці vynotorhóvci |