воро́нка • (vorónka) f inan (genitive воро́нки, nominative plural воро́нки, genitive plural воро́нок)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | воро́нка vorónka |
воро́нки vorónki |
genitive | воро́нки vorónki |
воро́нок vorónok |
dative | воро́нке vorónke |
воро́нкам vorónkam |
accusative | воро́нку vorónku |
воро́нки vorónki |
instrumental | воро́нкой, воро́нкою vorónkoj, vorónkoju |
воро́нками vorónkami |
prepositional | воро́нке vorónke |
воро́нках vorónkax |
воронка́ • (voronká) m anim or m inan
воронка́ • (voronká) m anim
Inherited from Proto-Slavic *vorna + -ка (-ka).
воро́нка • (vorónka) f inan (genitive воро́нки, nominative plural воро́нки, genitive plural воро́нок)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | воро́нка vorónka |
воро́нки vorónky |
genitive | воро́нки vorónky |
воро́нок vorónok |
dative | воро́нці vorónci |
воро́нкам vorónkam |
accusative | воро́нку vorónku |
воро́нки vorónky |
instrumental | воро́нкою vorónkoju |
воро́нками vorónkamy |
locative | воро́нці vorónci |
воро́нках vorónkax |
vocative | воро́нко vorónko |
воро́нки vorónky |