Inherited from Proto-Slavic *dušěvьnъ. Compare Russian душе́вный (dušévnyj), Belarusian душэ́ўны (dušéŭny).
душе́вний • (dušévnyj) (adverb душе́вно, abstract noun душе́вність)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | душе́вний dušévnyj |
душе́вне dušévne |
душе́вна dušévna |
душе́вні dušévni | |
genitive | душе́вного dušévnoho |
душе́вної dušévnoji |
душе́вних dušévnyx | ||
dative | душе́вному dušévnomu |
душе́вній dušévnij |
душе́вним dušévnym | ||
accusative | animate | душе́вного dušévnoho |
душе́вне dušévne |
душе́вну dušévnu |
душе́вних dušévnyx |
inanimate | душе́вний dušévnyj |
душе́вні dušévni | |||
instrumental | душе́вним dušévnym |
душе́вною dušévnoju |
душе́вними dušévnymy | ||
locative | душе́вному, душе́внім dušévnomu, dušévnim |
душе́вній dušévnij |
душе́вних dušévnyx | ||
vocative | душе́вний dušévnyj |
душе́вне dušévne |
душе́вна dušévna |
душе́вні dušévni |