Inherited from Proto-Slavic *ězditi. Cognate with Polish jeździć, Russian е́здить (jézditʹ) and Ukrainian ї́здити (jízdyty).
е́здзіць • (jézdzicʹ) impf (perfective пае́здзіць or пае́хаць)
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | е́здзіць jézdzicʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | — |
adverbial | е́здзячы jézdzjačy |
е́здзіўшы jézdziŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
е́зджу jézdžu |
бу́ду е́здзіць búdu jézdzicʹ |
2nd singular ты |
е́здзіш jézdziš |
бу́дзеш е́здзіць búdzješ jézdzicʹ |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
е́здзіць jézdzicʹ |
бу́дзе е́здзіць búdzje jézdzicʹ |
1st plural мы |
е́здзім jézdzim |
бу́дзем е́здзіць búdzjem jézdzicʹ |
2nd plural вы |
е́здзіце jézdzicje |
бу́дзеце е́здзіць búdzjecje jézdzicʹ |
3rd plural яны́ |
е́здзяць jézdzjacʹ |
бу́дуць е́здзіць búducʹ jézdzicʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | е́здзі jézdzi |
е́здзіце jézdzicje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
е́здзіў jézdziŭ |
е́здзілі jézdzili |
feminine я / ты / яна́ |
е́здзіла jézdzila | |
neuter яно́ |
е́здзіла jézdzila |
imperfective
perfective