злосто́рник • (zlostórnik) m
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | злосто́рник zlostórnik |
злосто́рници zlostórnici |
definite (subject form) |
злосто́рникът zlostórnikǎt |
злосто́рниците zlostórnicite |
definite (object form) |
злосто́рника zlostórnika | |
count form | — | злосто́рника zlostórnika |
злосторник • (zlostornik) m (feminine злосторничка, relational adjective злосторнички)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | злосторник (zlostornik) | злосторници (zlostornici) |
definite unspecified | злосторникот (zlostornikot) | злосторниците (zlostornicite) |
definite proximal | злосторников (zlostornikov) | злосторнициве (zlostornicive) |
definite distal | злосторникон (zlostornikon) | злосторницине (zlostornicine) |
vocative | злосторнику (zlostorniku) | злосторници (zlostornici) |
count form | — | злосторника (zlostornika) |