маг • (mag) m
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | маг (mag) | магови (magovi) |
definite unspecified | магот (magot) | маговите (magovite) |
definite proximal | магов (magov) | маговиве (magovive) |
definite distal | магон (magon) | маговине (magovine) |
vocative | магу (magu) | магови (magovi) |
count form | — | мага (maga) |
Borrowed from Byzantine Greek μάγος (mágos).
маг • (mag) m anim (genitive ма́га, nominative plural ма́ги, genitive plural ма́гов, diminutive мажо́нок)
маг • (mah) m pers (genitive ма́га, nominative plural ма́ги, genitive plural ма́гів)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | маг mah |
ма́ги máhy |
genitive | ма́га máha |
ма́гів máhiv |
dative | ма́гові, ма́гу máhovi, máhu |
ма́гам máham |
accusative | ма́га máha |
ма́гів máhiv |
instrumental | ма́гом máhom |
ма́гами máhamy |
locative | ма́гові, ма́гу máhovi, máhu |
ма́гах máhax |
vocative | ма́гу máhu |
ма́ги máhy |