From мо́ва (móva, “language”) + -а- (-a-) + зна́вец (znávjec, “expert”). Compare Ukrainian мовозна́вець (movoznávecʹ).
мовазна́вец • (movaznávjec) m pers (genitive мовазна́ўца, nominative plural мовазна́ўцы, genitive plural мовазна́ўцаў, relational adjective мовазна́ўчы)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | мовазна́вец movaznávjec |
мовазна́ўцы movaznáŭcy |
genitive | мовазна́ўца movaznáŭca |
мовазна́ўцаў movaznáŭcaŭ |
dative | мовазна́ўцу movaznáŭcu |
мовазна́ўцам movaznáŭcam |
accusative | мовазна́ўца movaznáŭca |
мовазна́ўцаў movaznáŭcaŭ |
instrumental | мовазна́ўцам movaznáŭcam |
мовазна́ўцамі movaznáŭcami |
locative | мовазна́ўцу movaznáŭcu |
мовазна́ўцах movaznáŭcax |
count form | — | мовазна́ўцы1 movaznáŭcy1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.