(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
мут • (mut)
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | мут (mut) | мут-влак (mut-vlak) | |
| accusative | мутым (mutym) | мут-влакым (mut-vlakym) | |
| genitive | мутын (mutyn) | мут-влакын (mut-vlakyn) | |
| dative | мутлан (mutlan) | мут-влаклан (mut-vlaklan) | |
| comitative | мутге (mutge) | мут-влакге (mut-vlakge) | |
| comparative | мутла (mutla) | мут-влакла (mut-vlakla) | |
| inessive | мутышто (mutyšto) | мут-влакыште (mut-vlakyšte) | |
| illative | short | мутыш (mutyš) | мут-влакыш (mut-vlakyš) |
| long | мутышко (mutyško) | мут-влакышке (mut-vlakyške) | |
| lative | мутеш (muteš) | мут-влакеш (mut-vlakeš) | |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| 1st person | мутем (mutem) | мутна (mutna) |
| 2nd person | мутет (mutet) | мутда (mutda) |
| 3rd person | мутшо (mutšo) | мутышт (mutyšt) |
Akin to Evenki мит (mit), from Proto-Tungusic *münti (“we (incl.)”).
мут (mut)