Borrowed from German Plankton through Russian планкто́н (planktón). Ultimately from Ancient Greek πλαγκτός (planktós).
планкто́н • (planktón) m inan (genitive планкто́ну, uncountable, relational adjective планкто́навы or планкто́нны)
singular | |
---|---|
nominative | планкто́н planktón |
genitive | планкто́ну planktónu |
dative | планкто́ну planktónu |
accusative | планкто́н planktón |
instrumental | планкто́нам planktónam |
locative | планкто́не planktónje |
планктон • (plankton) m
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | планктон (plankton) | планктони (planktoni) |
definite unspecified | планктонот (planktonot) | планктоните (planktonite) |
definite proximal | планктонов (planktonov) | планктониве (planktonive) |
definite distal | планктонон (planktonon) | планктонине (planktonine) |
vocative | планктону (planktonu) | планктони (planktoni) |
count form | — | планктона (planktona) |
планкто́н • (planktón) m inan (genitive планкто́на, uncountable)
singular | |
---|---|
nominative | планкто́н planktón |
genitive | планкто́на planktóna |
dative | планкто́ну planktónu |
accusative | планкто́н planktón |
instrumental | планкто́ном planktónom |
prepositional | планкто́не planktóne |
Compounds:
пла̀нкто̄н m inan (Latin spelling plànktōn)
singular | |
---|---|
nominative | пла̀нкто̄н |
genitive | планкто́на |
dative | планктону |
accusative | планктон |
vocative | планктоне |
locative | планктону |
instrumental | планктоном |
Borrowed from German Plankton through Russian планкто́н (planktón). Ultimately from Ancient Greek πλαγκτός (planktós).
планкто́н • (planktón) m inan (genitive планкто́ну, uncountable, relational adjective планкто́нний)
singular | |
---|---|
nominative | планкто́н planktón |
genitive | планкто́ну planktónu |
dative | планкто́нові, планкто́ну planktónovi, planktónu |
accusative | планкто́н planktón |
instrumental | планкто́ном planktónom |
locative | планкто́ну, планкто́ні planktónu, planktóni |
vocative | планкто́не planktóne |