Scientific term from English proton coined in 19th century. Morphologically formed as прото- (proto-, “proto-, primal”) + -он (-on). The suffix reflects the ending of Ancient Greek ἰόν (ión, “going, coming”) (whence Bulgarian йон (jon, “ion”)).
прото́н • (protón) m (relational adjective прото́нен)
Alternative scripts | |
---|---|
Arabic | پروتون |
Cyrillic | протон |
Latin | proton |
Borrowed from Russian прото́н (protón).
протон • (proton)
singular (жекеше) | plural (көпше) | |
---|---|---|
nominative (атау септік) | протон (proton) | протондар (protondar) |
genitive (ілік септік) | протонның (protonnyñ) | протондардың (protondardyñ) |
dative (барыс септік) | протонға (protonğa) | протондарға (protondarğa) |
accusative (табыс септік) | протонды (protondy) | протондарды (protondardy) |
locative (жатыс септік) | протонда (protonda) | протондарда (protondarda) |
ablative (шығыс септік) | протоннан (protonnan) | протондардан (protondardan) |
instrumental (көмектес септік) | протонмен (protonmen) | протондармен (protondarmen) |
протон • (proton) m (plural протони)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | протон (proton) | протони (protoni) |
definite unspecified | протонот (protonot) | протоните (protonite) |
definite proximal | протонов (protonov) | протониве (protonive) |
definite distal | протонон (protonon) | протонине (protonine) |
vocative | протону (protonu) | протони (protoni) |
count form | — | протона (protona) |
прото́н • (protón) m inan (genitive прото́на, nominative plural прото́ны, genitive plural прото́нов)
про̀то̄н m (Latin spelling pròtōn)