Inherited from Proto-Slavic *sǫprǫgъ.
супру́г • (suprúg) m anim (genitive супру́га, nominative plural супру́ги, genitive plural супру́гов, feminine супру́га, relational adjective супру́жеский)
супру́г • (suprúg) f anim pl
Inherited from Proto-Slavic *sǫprǫgъ.
су̏пруг m anim (Latin spelling sȕprug)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | супруг | супрузи |
genitive | супруга | супруга |
dative | супругу | супрузима |
accusative | супруга | супруге |
vocative | супруже | супрузи |
locative | супругу | супрузима |
instrumental | супругом | супрузима |
From Proto-Slavic *sǫprǫgъ.
супру́г • (suprúh) m pers (genitive супру́га, nominative plural супру́ги, genitive plural супру́гів, female equivalent супру́га)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | супру́г suprúh |
супру́ги suprúhy |
genitive | супру́га suprúha |
супру́гів suprúhiv |
dative | супру́гові, супру́гу suprúhovi, suprúhu |
супру́гам suprúham |
accusative | супру́га suprúha |
супру́гів suprúhiv |
instrumental | супру́гом suprúhom |
супру́гами suprúhamy |
locative | супру́гові, супру́гу suprúhovi, suprúhu |
супру́гах suprúhax |
vocative | супру́гу suprúhu |
супру́ги suprúhy |
супру́г • (suprúh) f pers