тәлімгер • (tälımger)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | тәлімгер (tälımger) | тәлімгерлер (tälımgerler) |
| genitive | тәлімгердің (tälımgerdıñ) | тәлімгерлердің (tälımgerlerdıñ) |
| dative | тәлімгерге (tälımgerge) | тәлімгерлерге (tälımgerlerge) |
| accusative | тәлімгерді (tälımgerdı) | тәлімгерлерді (tälımgerlerdı) |
| locative | тәлімгерде (tälımgerde) | тәлімгерлерде (tälımgerlerde) |
| ablative | тәлімгерден (tälımgerden) | тәлімгерлерден (tälımgerlerden) |
| instrumental | тәлімгермен (tälımgermen) | тәлімгерлермен (tälımgerlermen) |