Inherited from Old Ruthenian черво́ный (červónyj), from Middle Polish czerwony, from Old Polish czerwiony with the depalatalization of 'w' under the Czech influence, from Proto-Slavic *čьrvenъ or *čьrvľenъ, past passive participle of *čьrviti (“to dye red”).[1] Doublet of native червле́ний and черве́ний (červlényj and červényj). Also compare Old East Slavic чьрвлѥнъ, чьрвенъ (čĭrvljenŭ, čĭrvenŭ).
черво́ний • (červónyj) (comparative червоні́ший, superlative найчервоні́ший, adverb черво́но, abstract noun черво́ність, diminutive червоне́нький)
| masculine | neuter | feminine | plural | ||
|---|---|---|---|---|---|
| nominative | черво́ний červónyj |
черво́не, черво́неє1 červóne, červóneje1 |
черво́на, черво́ная1 červóna, červónaja1 |
черво́ні, черво́нії1 červóni, červóniji1 | |
| genitive | черво́ного červónoho |
черво́ної červónoji |
черво́них červónyx | ||
| dative | черво́ному červónomu |
черво́ній červónij |
черво́ним červónym | ||
| accusative | animate | черво́ного červónoho |
черво́не, черво́неє1 červóne, červóneje1 |
черво́ну, черво́ную1 červónu, červónuju1 |
черво́них červónyx |
| inanimate | черво́ний červónyj |
черво́ні, черво́нії1 červóni, červóniji1 | |||
| instrumental | черво́ним červónym |
черво́ною červónoju |
черво́ними červónymy | ||
| locative | черво́ному, черво́нім červónomu, červónim |
черво́ній červónij |
черво́них červónyx | ||
1Dated or dialectal.
| бі́лий (bílyj) | сі́рий (síryj) | чо́рний (čórnyj) |
| черво́ний (červónyj); багря́ний (bahrjányj) | ора́нжевий (oránževyj), помара́нчевий (pomaránčevyj), жовтогаря́чий (žovtoharjáčyj); кори́чневий (korýčnevyj), бруна́тний (brunátnyj) | жо́втий (žóvtyj); бе́жевий (béževyj) |
| сала́товий (salátovyj) | зеле́ний (zelényj) | смара́гдовий (smaráhdovyj), темно-зеле́ний (temno-zelényj) |
| блаки́тно-зеле́ний (blakýtno-zelényj); бірюзо́вий (birjuzóvyj) | блаки́тний (blakýtnyj), голуби́й (holubýj) | си́ній (sýnij) |
| фіоле́товий (fiolétovyj); інди́го (indýho) | мали́новий (malýnovyj); пу́рпуровий (púrpurovyj) | роже́вий (rožévyj) |