From ընդ (ənd) + արմանամ (armanam).
ընդարմանամ • (əndarmanam) (aorist indicative ընդարմացայ)
infinitive | ընդարմանալ (əndarmanal) | participle | ընդարմացեալ (əndarmacʻeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | ընդարմացուցանեմ (əndarmacʻucʻanem) | aorist stem | ընդարմաց- (əndarmacʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | ընդարմանամ (əndarmanam) | ընդարմանաս (əndarmanas) | ընդարմանայ (əndarmanay) | ընդարմանամք (əndarmanamkʻ) | ընդարմանայք (əndarmanaykʻ) | ընդարմանան (əndarmanan) | |
imperfect | ընդարմանայի (əndarmanayi) | ընդարմանայիր (əndarmanayir) | ընդարմանայր (əndarmanayr) | ընդարմանայաք (əndarmanayakʻ) | ընդարմանայիք (əndarmanayikʻ) | ընդարմանային (əndarmanayin) | |
aorist | ընդարմացայ (əndarmacʻay) | ընդարմացար (əndarmacʻar) | ընդարմացաւ (əndarmacʻaw) | ընդարմացաք (əndarmacʻakʻ) | ընդարմացայք (əndarmacʻaykʻ) | ընդարմացան (əndarmacʻan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | ընդարմանայցիմ (əndarmanaycʻim) | ընդարմանայցիս (əndarmanaycʻis) | ընդարմանայցի (əndarmanaycʻi) | ընդարմանայցիմք (əndarmanaycʻimkʻ) | ընդարմանայցիք (əndarmanaycʻikʻ) | ընդարմանայցին (əndarmanaycʻin) | |
aorist | ընդարմացայց (əndarmacʻaycʻ) | ընդարմասցիս (əndarmascʻis) | ընդարմասցի (əndarmascʻi) | ընդարմասցուք (əndarmascʻukʻ) | ընդարմասջիք (əndarmasǰikʻ) | ընդարմասցին (əndarmascʻin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | ընդարմացի՛ր (əndarmacʻír) | — | — | ընդարմացարո՛ւք (əndarmacʻarúkʻ) | — | |
cohortative | — | ընդարմասջի՛ր (əndarmasǰír) | — | — | ընդարմասջի՛ք (əndarmasǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ ընդարմանար (mí əndarmanar) | — | — | մի՛ ընդարմանայք (mí əndarmanaykʻ) | — |