| Root |
|---|
| و ه م (w h m) |
| 9 terms |
Verbal noun of اِتَّهَمَ (ittahama).
اِتِّهَام • (ittihām) m (plural اِتِّهَامَات (ittihāmāt))
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | اِتِّهَام ittihām |
الِاتِّهَام al-ittihām |
اِتِّهَام ittihām |
| Nominative | اِتِّهَامٌ ittihāmun |
الِاتِّهَامُ al-ittihāmu |
اِتِّهَامُ ittihāmu |
| Accusative | اِتِّهَامًا ittihāman |
الِاتِّهَامَ al-ittihāma |
اِتِّهَامَ ittihāma |
| Genitive | اِتِّهَامٍ ittihāmin |
الِاتِّهَامِ al-ittihāmi |
اِتِّهَامِ ittihāmi |
| Dual | Indefinite | Definite | Construct |
| Informal | اِتِّهَامَيْن ittihāmayn |
الِاتِّهَامَيْن al-ittihāmayn |
اِتِّهَامَيْ ittihāmay |
| Nominative | اِتِّهَامَانِ ittihāmāni |
الِاتِّهَامَانِ al-ittihāmāni |
اِتِّهَامَا ittihāmā |
| Accusative | اِتِّهَامَيْنِ ittihāmayni |
الِاتِّهَامَيْنِ al-ittihāmayni |
اِتِّهَامَيْ ittihāmay |
| Genitive | اِتِّهَامَيْنِ ittihāmayni |
الِاتِّهَامَيْنِ al-ittihāmayni |
اِتِّهَامَيْ ittihāmay |
| Plural | sound feminine plural | ||
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | اِتِّهَامَات ittihāmāt |
الِاتِّهَامَات al-ittihāmāt |
اِتِّهَامَات ittihāmāt |
| Nominative | اِتِّهَامَاتٌ ittihāmātun |
الِاتِّهَامَاتُ al-ittihāmātu |
اِتِّهَامَاتُ ittihāmātu |
| Accusative | اِتِّهَامَاتٍ ittihāmātin |
الِاتِّهَامَاتِ al-ittihāmāti |
اِتِّهَامَاتِ ittihāmāti |
| Genitive | اِتِّهَامَاتٍ ittihāmātin |
الِاتِّهَامَاتِ al-ittihāmāti |
اِتِّهَامَاتِ ittihāmāti |
Borrowed from Arabic اِتِّهَام (ittihām).
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | ittihām |
| Dari reading? | ittehām |
| Iranian reading? | ettehâm |
| Tajik reading? | ittehom |
اتهام • (ettehâm) (plural اتهامات (ettehâmât))