Derived from the active participle of the verb حَكَمَ (ḥakama, “to pass judgment”).
حَاكِم • (ḥākim) (feminine حَاكِمَة (ḥākima), masculine plural حُكَّام (ḥukkām) or حَاكِمُون (ḥākimūn), feminine plural حَاكِمَات (ḥākimāt))
singular | masculine | feminine | ||
---|---|---|---|---|
basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
informal | حَاكِم ḥākim |
الْحَاكِم al-ḥākim |
حَاكِمَة ḥākima |
الْحَاكِمَة al-ḥākima |
nominative | حَاكِمٌ ḥākimun |
الْحَاكِمُ al-ḥākimu |
حَاكِمَةٌ ḥākimatun |
الْحَاكِمَةُ al-ḥākimatu |
accusative | حَاكِمًا ḥākiman |
الْحَاكِمَ al-ḥākima |
حَاكِمَةً ḥākimatan |
الْحَاكِمَةَ al-ḥākimata |
genitive | حَاكِمٍ ḥākimin |
الْحَاكِمِ al-ḥākimi |
حَاكِمَةٍ ḥākimatin |
الْحَاكِمَةِ al-ḥākimati |
dual | masculine | feminine | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
informal | حَاكِمَيْن ḥākimayn |
الْحَاكِمَيْن al-ḥākimayn |
حَاكِمَتَيْن ḥākimatayn |
الْحَاكِمَتَيْن al-ḥākimatayn |
nominative | حَاكِمَانِ ḥākimāni |
الْحَاكِمَانِ al-ḥākimāni |
حَاكِمَتَانِ ḥākimatāni |
الْحَاكِمَتَانِ al-ḥākimatāni |
accusative | حَاكِمَيْنِ ḥākimayni |
الْحَاكِمَيْنِ al-ḥākimayni |
حَاكِمَتَيْنِ ḥākimatayni |
الْحَاكِمَتَيْنِ al-ḥākimatayni |
genitive | حَاكِمَيْنِ ḥākimayni |
الْحَاكِمَيْنِ al-ḥākimayni |
حَاكِمَتَيْنِ ḥākimatayni |
الْحَاكِمَتَيْنِ al-ḥākimatayni |
plural | masculine | feminine | ||
basic broken plural triptote; sound masculine plural |
sound feminine plural | |||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
informal | حُكَّام; حَاكِمِين ḥukkām; ḥākimīn |
الْحُكَّام; الْحَاكِمِين al-ḥukkām; al-ḥākimīn |
حَاكِمَات ḥākimāt |
الْحَاكِمَات al-ḥākimāt |
nominative | حُكَّامٌ; حَاكِمُونَ ḥukkāmun; ḥākimūna |
الْحُكَّامُ; الْحَاكِمُونَ al-ḥukkāmu; al-ḥākimūna |
حَاكِمَاتٌ ḥākimātun |
الْحَاكِمَاتُ al-ḥākimātu |
accusative | حُكَّامًا; حَاكِمِينَ ḥukkāman; ḥākimīna |
الْحُكَّامَ; الْحَاكِمِينَ al-ḥukkāma; al-ḥākimīna |
حَاكِمَاتٍ ḥākimātin |
الْحَاكِمَاتِ al-ḥākimāti |
genitive | حُكَّامٍ; حَاكِمِينَ ḥukkāmin; ḥākimīna |
الْحُكَّامِ; الْحَاكِمِينَ al-ḥukkāmi; al-ḥākimīna |
حَاكِمَاتٍ ḥākimātin |
الْحَاكِمَاتِ al-ḥākimāti |
حَاكِم • (ḥākim) m (plural حَاكِمُون (ḥākimūn) or حُكَّام (ḥukkām))
singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
indefinite | definite | construct | |
informal | حَاكِم ḥākim |
الْحَاكِم al-ḥākim |
حَاكِم ḥākim |
nominative | حَاكِمٌ ḥākimun |
الْحَاكِمُ al-ḥākimu |
حَاكِمُ ḥākimu |
accusative | حَاكِمًا ḥākiman |
الْحَاكِمَ al-ḥākima |
حَاكِمَ ḥākima |
genitive | حَاكِمٍ ḥākimin |
الْحَاكِمِ al-ḥākimi |
حَاكِمِ ḥākimi |
dual | indefinite | definite | construct |
informal | حَاكِمَيْن ḥākimayn |
الْحَاكِمَيْن al-ḥākimayn |
حَاكِمَيْ ḥākimay |
nominative | حَاكِمَانِ ḥākimāni |
الْحَاكِمَانِ al-ḥākimāni |
حَاكِمَا ḥākimā |
accusative | حَاكِمَيْنِ ḥākimayni |
الْحَاكِمَيْنِ al-ḥākimayni |
حَاكِمَيْ ḥākimay |
genitive | حَاكِمَيْنِ ḥākimayni |
الْحَاكِمَيْنِ al-ḥākimayni |
حَاكِمَيْ ḥākimay |
plural | sound masculine plural; basic broken plural triptote | ||
indefinite | definite | construct | |
informal | حَاكِمِين; حُكَّام ḥākimīn; ḥukkām |
الْحَاكِمِين; الْحُكَّام al-ḥākimīn; al-ḥukkām |
حَاكِمِي; حُكَّام ḥākimī; ḥukkām |
nominative | حَاكِمُونَ; حُكَّامٌ ḥākimūna; ḥukkāmun |
الْحَاكِمُونَ; الْحُكَّامُ al-ḥākimūna; al-ḥukkāmu |
حَاكِمُو; حُكَّامُ ḥākimū; ḥukkāmu |
accusative | حَاكِمِينَ; حُكَّامًا ḥākimīna; ḥukkāman |
الْحَاكِمِينَ; الْحُكَّامَ al-ḥākimīna; al-ḥukkāma |
حَاكِمِي; حُكَّامَ ḥākimī; ḥukkāma |
genitive | حَاكِمِينَ; حُكَّامٍ ḥākimīna; ḥukkāmin |
الْحَاكِمِينَ; الْحُكَّامِ al-ḥākimīna; al-ḥukkāmi |
حَاكِمِي; حُكَّامِ ḥākimī; ḥukkāmi |