مشوش

Derived from the passive participle of شَوَّشَ (šawwaša, “to muddle”).

مُشَوَّش • (mušawwaš) (feminine مُشَوَّشَة (mušawwaša), masculine plural مُشَوَّشُونَ (mušawwašūna), feminine plural مُشَوَّشَات (mušawwašāt))

1. muddled, confused

Borrowed from Arabic مُشَوَّش (mušawwaš).

مشوش • (mošavvaš)

1. anxious, uneasy.
   • 12th Century, سعدی شیرازی [sa'dī šērāzī], کلیت [kulliyyat]:

     بیا که در غم عشقت مشوشم بی تو
     بیا ببین که در این دم چه ناخوشم بی تو

     biyā ki dar ğamm-i išqat mušawwašam bē-tū
     biyā bibīn ki dar īn dam či nāxwašam bē-tū

     Come because in the sadness of your love I am anxious without you
     Come see how unwell I am at this moment without you

     (Classical Persian Romanization)

2. chaotic, tumultuous.

   Synonym: بی‌آرام (bê-ârâm)

   • 12th Century, سعدی شیرازی [sa'dī šērāzī], Gulistān:

     گاه گفتی: «خاطر اسکندریه دارم که هوائی خوش است»
     باز گفتی: «نه، که دریای مغرب مشوش است»

     gāh guftī: “xātir-i iskandariyya dāram ki hawā'ē xwaš ast”
     bāz guftī: “na, ki dariyā-yi mağrib mušawwaš ast”

     (please add an English translation of this quotation)

     (Classical Persian Romanization)

3. unkempt, disheveled.

   Synonym: شوریده (šôride)

   • 14th Century, حافظ [hāfiz], دیوان حافظ [dīwān-i hāfiz]:

     گر تو زین دست مرا بی‌سروسامان داری
     من به آه سحرت زلف مشوش دارم.

     gar tū z-īn dast marā bē-sar-u-sāmān dārī
     man ba āh-i saharat zulf mušawwaš dāram

     (please add an English translation of this quotation)

     (Classical Persian Romaniztaion)

• Dehkhoda, Ali-Akbar (1931–) “مشوش”, in Dehkhoda Dictionary Institute, editors, Dehkhoda Dictionary (in Persian), Tehran: University of Tehran Press